Maandelijks archief: juli 2012

Etenstijd. Sterker nog ik ben aan het eten als de bel gaat. Ik laat mijn bordje staan en ga naar de deur. Doe hem open. Het miezert een beetje. In die miezer staat een meisje, een jonge vrouw. Nou ja, … Lees verder →

Het is maar net 20 minuten fietsen. Dan ben ik in wat ooit werd geafficheerd als ons binnenste buitenland. Hartje Beek. Daar hebben we met ons fitnessgroepje afgesproken het seizoen af te sluiten. Niet met allerlei ingewikkelde oefeningen en uitputtend … Lees verder →

Ik heb een abonnement op de NRCnext. Nu al een paar weken krijg ik daar op zaterdag gratis de NRCweekend bij. Met de nauwelijks verholen bedoeling dat ik straks daar een abonnement op neem. Ik denk niet dat ik dat … Lees verder →

Het weekend was een weekend zonder veel plannen. Maar bijna zonder dat ik er erg in had, is het volgestroomd met plezierige afspraken. Een maaltijd daar, een lunch elders, theevisite bij ons.  En natuurlijk is er het zaterdagse koffierondje, zo … Lees verder →

Ik heb tijd genoeg. Voor mij geen druk, druk, druk. Toch neem ik voor sommige dingen te weinig tijd. Ik verdoe dan te veel tijd achter mijn computer, waar het ene berichtje  weer een nieuwe vraag oproept die dan weer … Lees verder →

Natuurlijk heb ik Komrij’s  ‘De Nederlandse poëzie van de 19de en 20ste eeuw in 1000 en enige gedichten”. Een beduimeld exemplaar. Het is de zevende druk uit 1984. De blaadjes zijn vergeeld. Als ik het vanochtend uit mijn boekenkast pak … Lees verder →

Ik kan mij niet herinneren dat wij thuis de ‘Donald Duck’ hadden. De krant was al een luxe. Van week- of maandbladen was helemaal geen sprake. Bij mijn oom Sil en tante Truus hadden ze wel een stripblad met daarin … Lees verder →

Een paar jaar geleden presenteerde ik mijn eerste en enige dichtbundeltje. Een zaaltje in de Lindenberg gehuurd en ondanks het slechte weer, -het was de eerste sneeuwdag van die winter en dat betekent dat er in Nederland geen trein meer … Lees verder →

Een ziekenhuisbed is een multifunctioneel apparaat. Het is in alle hoogtes verstelbaar. Voeteneind, middenstuk en hoofdeind zijn onafhankelijk van elkaar te verstellen. Het is wendbaar, waarbij een deel van het verplegend personeel, met name degenen die met het transport zijn … Lees verder →

Even dacht ik dat het vandaag niet mogelijk zou zijn een blog te schrijven. Ik moest mij om 8.30 uur melden in het het ziekenhuis. Ik word daar als een oude bekende begroet. De vorige keer, ik word een habitué … Lees verder →