Boaz

Onze straat heeft er weer een bewoner bij. Schuin tegenover mijn huis hangt een slinger achter het raam bij de overburen. In blauwe letters verkondigt die: “Hoera, het is een jongen!” Natuurlijk wist ik dat de overbuurvrouw zwanger was, zij had een prachtige buik en toonde die met trots. Maar ik wist ook dat de boreling nog niet verwacht werd. Dat zou nog een ruime week, zeg maar gerust twee weken duren. De buurvrouw en ik hadden ook  half en half afgesproken om als zij met verlof zou zijn een keer samen koffie te gaan drinken bij het koffiecafeetje verderop. En haar zwangerschapsverlof zou een dezer dagen pas ingaan. En nu hing die slinger al voor het raam en was hun voordeur getooid met blauwe ballonnen.
Ik koop een forse bos bloemen om die af te geven ter gelukwens. Als ik aanbel verwacht ik een kraamverzorgster, die ik de bos zal afgeven met de mededeling dat ik over een tijdje nog eens terugkom op kraambezoek om de baby te bewonderen. Kraamvrouwen zitten een paar dagen na de bevalling niet te wachten op een bloemenbrengende overbuurman. Tot mijn verrassing roept de overbuurvrouw van de tweede verdieping dat zij er aan komt. Net een kind gebaard en dan nu twee trappen af om mij open te doen? Ik word binnen genood en bezorgt vraagt de overbuurvrouw of ik wel twee trappen op kan om haar zoon te bewonderen. Zij heeft weet van mijn niet altijd even florissante conditie, maar twee trappen haal ik nog gerust. En dan ook hoor ik op de rand van het echtelijke bed bij het wiegje van de pas geborene het verhaal. Haar kindje wilde zo graag al in onze straat komen wonen dat hij veel vroeger dan gepland zich aandiende. Hij is nu al vier weken oud en samen hadden ze die tijd nodig om de slinger op te hangen en de ballonnen op te blazen.
Ruim 4 pond weegt het ventje. Net zoveel als ik bij mijn geboorte. Dat schept een band. Hij ziet er geweldig mooi uit en heet Boaz. Een mooie oude Bijbelse naam die “In hem is de kracht” betekent. De straat is een aanwinst rijker. En ik probeer niet te veel te knoeien met mijn beschuit met muisjes.

1 reacties op Boaz

  1. Imke schreef:

    Geweldige tekst!
    Als ouders van Boaz voelen wij ons heel erg vereerd dat hij een eigen verhaaltje heeft gekregen op jouw blog, super leuk Jan! 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *