Bruna

De telefoon. De krant, althans een journalist. Wat mijn reactie op het overlijden van Dick Bruna is? Ik had van zijn dood nog niet gehoord en geef fris van de lever mijn commentaar. Ik zet aan met een zwaar metafoor, te zwaar en in geen enkele verhouding tot de luchthartigheid die het werk van Dick Bruna eigen is.  Luchthartigheid die geschraagd is op vakmanschap. Gelukkig verschijnt mijn reactie niet in de papieren krant. Op de website van de krant ziet het er zo uit:
“Verslagenheid bij Nijntje-vertalers na overlijden Dick Bruna
NIJMEGEN – Met Dick Bruna is een stukje van Dick Bruna-‘vertaler’ Jan Roelofs uit Nijmegen zelf overleden, laat Roelofs weten. „Alsof de Stevenstoren (karakteristiek stukje Nijmegen, red.) is ingestort”, zegt de ras-Nijmegenaar. Hij heeft een band met Bruna gekregen, omdat hij twee boekjes van de kinderboekenschrijver in het ‘Nimweegs’ heeft vertaald: Opao en opoe pluus en Nijntje git fietse. „Die vier zinnetjes bij zijn tekeningen lijken simpel, maar zijn dat dus helemaal niet. Dat merk je direct wanneer je bij het vertalen probeert de rijmtaal, de beelden en de sfeer te handhaven”, weet Roelofs.” Tot zover de Gelderlander-website.
Natuurlijk is het niet zo dat met het overlijden van Dick Bruna mijn wereld is ingestort en ook de Stevenstoren staat nog fier overeind. Maar het is wel zo dat met zijn dood de schepper van een icoon is heen gegaan. En dat wilde ik zeggen met die wat ongelukkige metafoor van een ineengestorte toren. Ik ben tenslotte Dick Bruna niet, de meester van het minieme met maximale uitstraling, zowel in zijn tekeningen als in de meeste van zijn teksten.
Met heel veel plezier heb ik gewerkt aan de beide vertalingen. Vertalingen die recht deden aan wat Bruna heeft willen zeggen in klare lijn en klare taal. Mijn vertalingen verkopen niet slecht. Integendeel. Beide titels staan in de toptien bij de plaatselijke boekhandel.
Nijntje Pluis is wees geworden. Haar geestelijke vader is overleden. Nijntje zelf heeft het eeuwige leven.