Expeditie

De tijd dat ik achteloos op reis ging, naar dichtbij of veraf, ligt al weer enige tijd achter mij. Ik voel mij het meest op mijn gemak in mijn eigen biotoop, mijn riante werkkamer, omringd door boeken, een luie leesstoel en mijn laptop. Met dat gammele maar toch lieve lijf van mij voelt een reis als een expeditie. Dat is natuurlijk licht overdreven, maar verheldert het beeld.
Een tijd geleden heeft Gade de kaartjes besteld voor een voorstelling in het kader van het Holland Festival. Straks gaan we met een vriendin op weg naar Amsterdam. Er is ook een tafel gereserveerd in de Brasserie van de Stadsschouwburg en een plaatsje in een nabije parkeergarage, 500 meter van de Schouwburg. 500 meter is voor mij zo iets als de Vierdaagse,maar dan zonder medaille aan het einde. Maar misschien gebruik ik de rolstoel waar de vriendin zich in moet voortbewegen wel als rollator. Bovendien wordt er alom beweerd dat een beetje bewegen mij geen kwaad zal doen en troost ik mij met de wetenschap dat de pijn bij het lopen op het moment dat ik kan zitten al weer vergeten is.
Het doel van deze expeditie is de voorstelling ‘Gesualdo’, een co-productie van het Nederlands Kamerkoor en de eigenzinnige theatergroep De Warme Winkel. Gesualdo (1566-1613) is een componist van hemelse madrigalen maar met een bizarre levensstijl, moordenaar en sadist. Duivel en heilige in een persoon. Ik weet niet wat ik kan verwachten, maar ik neem aan dat de confrontatie tussen muziek en spel heftig zal zijn. De flyer belooft dat Phil Spector, O.J. Simpson en Markies de Sade niet in de schaduw kunnen staan van Gesualdo.
We nemen ruim de tijd voor onze tocht. Een uitje van een hoog cultureel gehalte. Maar dat moet nog blijken. De voorstelling is uitverkocht, het is de try-out voor de première morgen. Voor mij staat dan de expeditie naar Drenthe op het programma. Daarover morgen meer  en een terugblik op ‘Gesualdo’ en het verloop van de expeditie daar naar toe.