Gezellig

Oudjaarsdag. Het is niet druk op straat in Deventer. Er waait een gure wind. De IJssel klotst over de kade. Het is geen weer om lang buiten te zijn. Alleen de jongetjes die veel vuurwerk afsteken zijn niet binnen te houden. Grijze kruitdampen waaien over de Brink. Fikse felle knallen. Van verder weg komen de gedempte schoten van de carbidbussen. In het café is het genoeglijk en vol. Mensen drinken hun koffie of warme chocolademelk. Het is lunchtijd. Gade en ik nemen een tosti oude kaas tomaat. Bruin brood uiteraard. Aan de tafeltjes zitten stelletjes, gezinnen, vrienden. Er worden salades en broodjes gegeten en soep. En er wordt gebabbeld. Wij niet. Wij bladeren in de krant en wijzen elkaar op artikelen die de moeite waard zijn. Ik luister gesprekken van de tafeltjes om mij heen af. Twee oudere echtparen. Nu weet ik wel dat Gade en ik er ook uitzien als een ouder echtpaar, maar dit zijn echt oudere echtparen. Volledig met elkaar vergroeid. Mijnheer bestelt een tosti. Als de serveerster vraagt of het bruin of wit brood moet zijn, krijgt mijnheer niet de kans te antwoorden. “Bruin”, zegt zijn vrouw gedecideerd. De mijnheer knikt bevestigend: “Ja, bruin.” Maar het klinkt alsof hij liever wit had gekozen.
Aan een ander tafeltje een gezin. Vader, moeder, drie jonge kinderen, de oudste, voorzichtige schatting, nog geen 10. “Vind je mij gezellig?”, vraagt de oudste aan haar moeder. “Ja, ik vind je heel gezellig”, antwoordt de moeder. Het kind kijkt haar dankbaar aan en lurkt aan het rietje in haar flesje chocomel.
We maken een rondje door de stad, schuimen wat winkeltjes af. We willen nog wat drinken maar het is vier uur en dan sluit het café.
We rijden terug naar ons boshuis. Lezen en kijken tv en eten een oliebol. Het is oudjaarsavond en amuseren ons met Erik van Muiswinkel en leggen ons erbij neer dat het in Finland altijd beter is. Als 2013 net zo gezellig wordt als oudjaarsdag 2012 mogen we niet mopperen.