Gifhorn

Ik ben nog nooit in Gifhorn geweest. En ik zal er ook wel nooit meer komen. Er is geen plaats in de Bondsrepubliek waar ik zo vaak naar toe uitgenodigd ben. En telkens heb ik de vriendelijke uitnodiging daartoe  ‘abgelehnt’. Waarom ik uitgenodigd werd? De invitaties zouden een soort tegenbezoek moeten zijn voor de bezoeken die een Duitse kennis uit die stad aan Nijmegen bracht. Voor de eerste keer logeerde hij eind van de jaren ’70 tijdens de Vierdaagse bij ons. Het was in de tijd dat ‘ons’ nog Ex en mijn persoon waren.  Ook toen al hadden wij geregeld gasten in huis, passanten die even in Nijmegen waren  voor de Vierdaagse, een uitwisseling of  de zoveelste herdenking van het einde van WOII. Wij vonden dat altijd gezellig, die terloopse contacten die vrijwel steevast eindigde in de zelden vervulde belofte elkaar nog eens te zien en bij onze gasten op bezoek te komen. En zo is het ervan gekomen dat we, ondanks de invitaties nooit in Canada, Schotland, Zuid-Afrika zijn geweest. En ook nooit in Gifhorn, ondanks het feit dat onze Duitse kennis herhaaldelijk bij ons , ook toen ‘ons’ gade en ik werden, te gast was. Wat voor mij wel over-en-weerse bezoeken werden waren de contacten met de vrienden uit Rusland, die wij geregeld gastvrijheid boden.
De Duitse kennis insisteerde bij voortduring op onze komst naar Gifhorn. Volgens hem was het maar een klein stukje rijden en wilde hij graag wat terug doen. Hij probeerde ons te verlokken met de aanwezigheid van fraaie golfbanen in de buurt. Oh, wat zou het toch mooi zijn als hij ons ooit bij hem thuis kon ontvangen. Het is er nooit van gekomen.
Toen hij niet meer geregeld naar Nijmegen kwam voor de Vierdaagse bleven er de telefoontjes ter gelegenheid van onze verjaardag. Ook dan kreeg ik steeds te horen dat het er nu eindelijk maar eens  van zou moeten komen, een tripje naar de Bondsrepubliek. Maar het bleef bij het voornemen. Ik had er, samen met Gade, niet zo’n puf in. Dat heb je soms.
Vandaag heb ik hem weer voor zijn verjaardag gebeld. Wij wisselden onze kwalen en kwaaltjes uit. En dat maakte al duidelijk dat er een bezoekje over en weer niet meer inzat. Er kwam geen mondelingen uitnodiging meer en ik hoefde niet te veinzen hoe zeer mij dat speet.