Haar

Even lekker ongenuanceerd generaliseren. De mannen zijn behept met haar, met veel haar. De laatste maanden is het aantal baarddragers met de factor ik weet niet hoeveel vermeerderd. Onlangs was ik in Amsterdam en het kostte, even overdrijven nu, heel veel moeite om een man zonder baard te ontwaren. Er zijn zoveel baarddragers dat ik bijna de neiging krijg die van mij af te scheren. En dat terwijl ik toch baarddraagtechnisch gesproken heel oude rechten heb en zeker geen trend- of modevolger genoemd kan worden. Mijn sikje stamt al uit 1969. Begonnen als pluisbaard en uitgegroeid tot het min of meer gesoigneerde sikje dat het nu is. Ja, ik weet ook wel wat Youp van ’t Hek daarover gezegd heeft, maar zelfs dat was voor mij geen aanleiding ook maar even te overwegen het scheergerei zijn werk te laten doen. Bovendien heeft in al die 46 jaar dat ik nu een baardje heb de bijgelovige overtuiging in mij post gevat dat afscheren van de harige begroeiing onherroepelijk heel veel onheil, zo niet het absolute einde met zich mee zal brengen. Vergelijk het verhaal van de Bijbelse Simson, wiens kracht ook in zijn haren zat.
Lang haar heb ik ook gehad. Het is nog steeds niet echt kort, maar ooit was het zo lang dat ik als preses van mijn studentenvereniging bij de directeur van het onderwijsinstituut waar ik op zat, geroepen werd en gekapitteld werd over mijn volgens hem de voor dat  instituut niet zo representatieve  haardracht. Een lengte die toen in niets te vergelijken was met de huidige van mijn goede vriend H. Ik kon destijds met  mijn haar nog niet het begin van een staartje maken. Hij nu wel. Gisteren zag ik hem voor het eerst met zijn lange lokken samengebonden tot een parmantig staartje. Ik heb het niet op oudere mannen met een staartje, zeker niet als ze ook al wat kalend beginnen te worden. Zo’n kalend hoofd met een staartje, het moest verboden worden. Vriend H begint nog niet al te veel haar verliezen, dus vooruit, laat hem maar, maar ik vind het geen gezicht. Bovendien leidt het tot tweedracht, merkte ik. Zijn vrouw, die al jaren haar haar in een staart draagt, verweet hem de verkeerde haarelastiekjes te hebben gekocht. Niet het model dat zij altijd had en dat was van een andere rekbaarheid dan wat hij nu voor hen gezamenlijk had gekocht. Mannenstaartjes kunnen de doodsteek voor een goed huwelijk zijn. Gade heeft geen staartje en ik ook niet. Bij ons geen twistgesprek over elastiekjes.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *