Kersen

Een deel van het traject naar haar dagelijkse werk legt Gade per fiets af. Van station Elst peddelt zij naar huis, goed om het werk achter je te laten en een frisse neus te halen. En eenmaal thuis heb ik meestal een eenvoudige doch voedzame maaltijd klaar staan die wij dan samen nuttigen en kort uitwisselen wat ons de afgelopen uren heeft bezig gehouden.
Gisteren kwam zij thuis met een doosje kersen. Gekocht in een boomgaard naast het fietspad. Biologische Betuwse kersen, mooi diepdonker rood, stevig vruchtvlees en zoet als de zoetste zoen. Gelukkig waren er ook een stel kersen met een dubbele steel. Als kind hing ik die als oorbellen om en dat deed ik nu weer. Koele kersen achter mijn oor, om mijn oor. En daar waren weer de beelden van lang, heel lang geleden.
Veel van mijn familie stamt uit Lent, de Vossenpels om preciezer te zijn, een buurtschap tegen Lent aan. Mijn vader is er de voorvorige eeuw geboren, nu woont er nog een neef, de nazaat uit het grote gezin waar hij eens toebehoorde. Twee tantes, zussen van mijn vader  woonden er, moeders van een talrijk gezin waar wij geregeld op bezoek gingen. Het straatje waar zij woonden, de een op nummer 1, de ander op nummer 39 heeft nog steeds een naam die zo in een dorpsroman past, Zandsepad. Eens per jaar gingen wij naar Lent, niet op bezoek bij de tantes, maar troffen de families elkaar op het Lentse Kersenfeest. Zelfs de tante uit Arnhem  vergezeld van man en kinderen was er. Wel twintig neven en nichten die beduidend ouder waren dan ik, die als nakomertje in de familie verscheen. In een bongerd vond het feest plaats. Veel van mijn neven speelde in de dorpsharmonie die uiteraard Sint Cecilia heette. Het was een feest in goede hoempa-muziek verpakt, er was toneel, een voor mij toen al betoverende wereld, er was een kersenkoningin, het mooiste meisje uit het dorp, maar ik was nog te jong om daarover wat dan ook maar te fantaseren en er waren kersen, heel veel kersen. Rode Betuwse kersen. En bijna allemaal met een dubbele steel, die ik als oorbellen om mijn oor hing.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *