La Vergne-1

Het huis heeft alles behalve wi-fi. Maar dat kan het makkelijk missen. Want het heeft wel vijf tuinen met zitjes voor elk moment van de dag. Het heeft karakter, maar bovenal heeft het uitzicht. In de verte heuvels in alle tinten groen en grijs, voorafgegaan door het brutale geel van een immens zonnebloemveld.
Het duurde twee dagen voor we hier waren. Iets meer dan 1100 kilometer van de ene hof van Eden naar het andere paradijs. Met zijn tweeën, Gade en ik.
Ik schrijf deze eerste woorden op zaterdagavond. We zijn een paar uur hier. Morgen of de dag daarna zal ik dit stukje op het net zetten. Het huis heeft geen wi-fi .Maar dat kan het makkelijk missen. Op de camping van de eigenaresse van dit huis die zij ook bestierd. Daar zal ik van tijd tot tijd naar toe gaan en mijn blog plaatsen.
Het huis heeft ook geen tv, het zal zich zelf waar maken, met zijn vijf tuinen en zijn uitzicht. Daar hebben we genoeg aan. Niet helemaal. Want het huis heeft ook een dvd-spelertje en wij hebben een dvd van Leonard Cohen meegebracht. En Gade en ik dansen tot the end of love. Het is goed dansen in een huis zonder wi-fi, maar wel met vijf tuinen en een uitzicht. Een uitzicht dat bij het avondrood een hemelse allure krijgt. Het zou mij niet verbazen als er nu een goddelijke stem uit de wolken zou donderen en zeggen: “There is a crack in everey thing, that is where the light comes in.” Maar het is de stem van Leonard Cohen, wiens dvd nog opstaat, het perfecte begeleiding voor deze eerste avond in La Vergne. Zo heet het huis. Geen idee wat dat betekent  Zal dat eens gaan uitzoeken en ik kom er vast op terug.
Voorlopig is het zonder dat er hier wi-fi is, en ik zing het met Cohen: Halleluja!