NJR

Post. Op de enveloppe prijken de namen van twee wethouders. Een nog demissionair, de ander al jaren oud-wethouder. De laatste, blijkt uit het kaartje dat in de enveloppe zit, is danig aan het opruimen geslagen en kwam in de kelder een stapel oude kanten tegen. Een van die kranten krijg ik opgestuurd, omdat ze meent mij op foto op de voorpagina te herkennen. Het is de Gelderlander van 13 september 1977. De foto illustreert een bericht over de verhuizing van de Nijmeegse Jeugdraad naar het monumentale Waaggebouw aan de Grote Markt. Het bericht vertelt dat het de beurt is aan de Nijmeegse Jeugdraad om een bijdrage te leveren aan de ‘grote volksverhuizing’ van Nijmeegse instanties en gemeentelijke diensten. Ik ben het inderdaad die op de foto staat en samen met een collega een tafel aan het versjouwen is.
Ik werkte van 1975 tot 1980 bij wat kortweg de NJR heette. Mijn functie was consulent. Dat hield in dat wij enerzijds jeugdgroeperingen, wijkcomités en soortgelijke initiatieven met raad en daad bijstonden en anderzijds de gemeentelijke overheid adviseerden over subsidieverstrekking in het bijzonder en jeugdbeleid in het algemeen. Werk met een Januskop die zowel het particulier initiatief als de overheid van dienst moest zijn. “Zwei Seelen wohnen, ach! in meiner Brust” , liet Goethe Faust al zeggen. Maar anders dan Faust kwamen wij er in die tijd mee weg. Wij van de NJR dienden toen zonder blikken of blozen twee heren. Dat was een tijd dat er nog wat in goed overleg gesjoemeld kon worden, zonder dat we er zelf beter van werden of iemand te kort deden. We dachten als Robin Hoods van de jaren 70 dat de maatschappij, ja zelfs de wereld nog maakbaar was.
Een jaarabonnement op de krant kostte in die tijd, nu 41 jaar geleden, ƒ 155,15. Nu is dat omgerekend 5,5 keer meer.En op de foto draag ik zoals altijd in de tijd een kiel, die mijn toenmalige echtgenote zelf naaide.
De oude kant is verkreukeld en vergeeld. Maar oud nieuws lijkt ooit weer opgeld gedaan te hebben. De krant kopt met “Plein-garage van stal gehaald”. Een garage die tientallen jaren later pas gerealiseerd werd.
Er is heel veel veranderd, en eigenlijk ook heel weinig.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *