Regels

Ik ben sinds enige tijd in het bezit van een gehandicaptenparkeerkaart. Voor bestuurders wel te verstaan.Er is ook een kaart voor passagiers.Ik legde al ooit eerder het onderscheid uit. Nadat ik op het stadhuis mijn kaart had opgehaald werd mij daar te verstaan gegeven dat de bestuurderskaart alleen voor mij als bestuurder was. Zou Gade mij ergens naar toe rijden dan was het op straffe van intrekken van de kaart met de lange naam haar verboden met mij op een gehandicapten plaats te gaan staan. Dus leek het mij raadzaam ook een passagierskaart aan te vragen, te gebruiken als Gade reed of ik gast was in iemand anders auto. Zulks adviseerde mij ook de jonge ambtenares die mijn bestuurderskaart uitschreef. Ik vroeg de passagierskaart aan en stortte het keuringsbedrag. Vandaag had ik de afspraak met de keurende arts die mij uiteraard onmiddellijk herkende. Vijf weken gelden was hij het die positief adviseerde over mijn bestuurderskaart. Ik dacht dat de keuring nu een fluitje van een cent zou zijn, al mijn gegevens en ongemakken waren hem genoegzaam bekend. Maar ik had buiten de waard of liever gezegd de dokter gerekend. Want ik was weliswaar gammel genoeg voor een bestuurderskaart, maar de vereisten voor een passagierskaart waren veel strenger. Daarvoor moest ik volstrekt afhankelijk zijn van de ondersteuning van derden of rolstoelgebonden. Het feit dat ik nog kon staan en een paar passen pijnlijk lopen waren hinderpalen voor het verkrijgen van een passagierskaart. Daar kon de dokter helemaal niets aan doen, zo waren de aangescherpte regels nu eenmaal. Het enige dat hij mij kon aanraden, maar hij zou ontkennen dat ooit gezegd te hebben,  was dat als ik bijvoorbeeld naar Den Haag zou rijden en dat Gade dan zou chaufferen  omdat voor mij  te vermoeiend zou zijn, we kort voor aankomst van plaats zouden moeten wisselen en ik dan het voertuig op de gereserveerde parkeerplaats zou inparkeren. Dan was ik immers de bestuurder die met  gebruik van de op mijn naam staande kaart conform de regels die plaats mocht bezetten.
Nee, hij kon dus geen positief advies uitbrengen. Het keuringsgeld was ik door deze afwijzing kwijt. Toen ik hem aanraadde van zijn honorarium voor dit 1-minutenadvies lekker te gaan eten, voegde hij mij toe dat die vergoeding wat tegenviel. Ik wenste hem een smakelijk frietje mèt toe. Ach, hij had de regels tenslotte ook niet gemaakt.