Schooltijd

Hij heeft nog een week vakantie. Maar weet nu al zeker dat hij het straks op school weer vreselijk zal vinden. Hij houdt nu eenmaal niet van leren. Gaat hem ook lastig af. Straks is het ook nog naar een nieuwe school. Iets meer aangepast aan zijn mogelijkheden. Wel verder weg. Een ingewikkeld traject: fiets-bus-andere fiets. Hij zal instromen in de 3e klas. Dus nog twee jaar. Dan kan hij er van af zijn. Ik heb het met hem over het nemen van de dingen zoals ze op je afkomen. En dat bij voorbaat geen zin er in hebben wel eens zou kunnen betekenen dat je de kans om het toch wel mee te laten vallen veel kleiner maakt. Hij haalt zijn schouder op, terwijl hij zegt:  “Misschien wel.” Ik zie hem heel iets anders denken. Natuurlijk is het ook gezwets van een oude man. Pedagogiek van de koude grond. Leren is ook niet leuk, als je er geen zin in hebt. Als ik hem vraag of er nog een vak is dat hij helemaal niet leuk vindt, is het antwoord duidelijk: “Alles.” We kijken samen verder naar de voetbalwedstrijd Heracles-Feyenoord. Ze hebben een proefabonnement op Eredivisie Live.
Ik denk terug aan mijn eigen middelbare schooltijd. HBS-A. Leerde gemakkelijk, vooral de talen en aardrijkskunde en geschiedenis. Na drie jaar blij dat ik van algebra en vooral meetkunde af was.  Ik duikel oude schoolrapporten op en mijn herinnering wordt bevestigd. Veel vijfjes en zes-minnen voor die vakken. Op een van de rapporten ook nog  het advies bijles te nemen in handelsrekenen. Heeft wel geholpen want de 4 van het kerstrapport wordt een 7 bij de overgang. Altijd vreemd gevonden dat je wel scheikunde bleef houden in je twee laatste jaren. Leverde zelfs een paar vieren op op en bij de overgang van IV-A naar V-A een taak voor scheikunde, leert mij het rapport uit 1962. Ben benieuwd hoe mijn gesprekspartner in 2060 op zijn schooltijd zal terugkijken.