Vertrouwen

Voor de tweede keer in ons leven zijn we voor de Verleiders op weg naar Uden. Het lukte ons steeds niet om kaartjes voor die voorstelling in Nijmegen te krijgen. Steeds uitverkocht. Maar in Uden lukte het nog wel om kaartjes te bemachtigen. Het lijkt of iedereen in Uden naar het theater gaat. De parkeerplaats staat afgeladen vol. We parkeren daar waar het eigenlijk niet mag in het vertrouwen dat de Udens koddebeiers vooral genieten van een vrije avond en niet controlerend op jacht gaan naar buiten de vakken geparkeerde auto’s.
De voorstelling begint. Op meeslepende wijze zullen de vijf acteurs ons de verwordenheid van het bankwezen uit de doeken doen. Net zoals zij in een vorige voorstelling de nationale bouwfraude fileerde, doen zij dat nu met het internationale bankensysteem. In het begin mag de zaal roepen wat “geld” voor associaties oproept. Ik roep “vertrouwen”. Een vande acteurs antwoordtdat hij daar later nog op zal terugkomen. Ik heb mijn aandeel aan de voorstelling geleverd. Ik leer dat ons geld helemaal ons geld niet is en dat het op het moment dat ik het op mijn rekening heb gestortĀ geld van de bankĀ is geworden. Op de keeper beschouwd heb ik dus helemaal geen geld, het is allemaal van de bank. In de loop van de avond wordt mij duidelijk dat eigenijk alles van de bank is en er een Baselse superbank is die dit alles onaantastbaar bestiert. Ik word er niet echt vrolijk van, maar moet soms toch lachen om de aanstekelijke wijze waarop de onheilstijdingen ons gebracht worden. We leven van rente op rente en rente mag niet van de Bijbel, de Koran en de Thora en toch betalen we het allemaal, lezen de kleine lettertjes niet en houden zo het systeem in wankel vertrouwen in stand. Ieder kind dat geboren wordt draagt al een fikse schuld wordt mij diets gemaakt. Maar schuld aan wie? Staatsschuld, nog zo iets. Aan wie is de staat dat verschukdigd. De acteurs doen een pleidooi voor het leeghalen van de kerfstok. Weg met de schulden. Kan met een pennenstreek. Gewoon afspreken samen opnieuw te beginnen. In onderling vertrouwen.
De Udense politie heeft mijn vertrouwen niet beschaamd. Ik heb geen parkeerbon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *