Wespennest

We hebben het vertrek een dagje uitgesteld. Friesland moet nog even wachten op onze aanwezigheid. Tot dat besluit kwamen we vanochtend. Heb ik hier nog een dag extra om te wennen aan het voortbewegen met een looprekje en met straks aan mijn rechtervoet een aangepaste sandaal. Gade is die nu bij de schoenmaker aan het halen. Heeft mijn been ook nog 24 uur de kans nog meer te slinken. Zal het prikkelend gevoel in mijn been ook wel doen verminderen.
Een prikkelend gevoel bedreigt ons ook van een heel andere kant. Vanuit mijn tijdelijk sponde heb ik een beperkt, maar verder riant uitzicht op onze achtertuin. Al een paar dagen bespeur ik onder de daklijst van het achterhuis extra activiteit. Ik zie, naar ik aanneem, wespen in en uitvliegen. Ik attendeer Gade er op en zij bestudeert de door mij aangegeven plek met een verrekijker. En ja hoor, zij bevestigt mijn aanname. Een wespennest. Er is een wespennestenverdelger ingeschakeld. Of die vandaag al komt is niet helemaal duidelijk. Dat regelt Gade. Ik hoop van wel, want op het moment dat wij vertrokken zijn trekken mijn zoon en zijn lief als huisbewaarders hier in. En om die nu met een zoemend wespennest op te zadelen, lijkt ons niet zo aardig. Bovendien weet ik niet of de wespen niet via de daklijst een geheime toegang naar de slaapkamers weten te vinden en zo tijdens onze afwezigheid de oppassers zullen terroriseren. En dat willen we voorkomen.
Het uitstel met een dag rechtvaardigen we ook door de antibiotica nog wat extra kans te geven goed aan te slaan. De thermometer  gaf aan dat dat nog niet helemaal het geval was. En ook al zei de bevriende op bezoek komende arts dat het er allemaal redelijk uitzag, besloten Gade en ik nog een dagje hier te blijven. Beschouwingen vanuit Friesland laten nog even op zich wachten.