Maandelijks archief: oktober 2012

Vandaag is het de elfde. Gisteren was het de tiende. Op de een of andere manier spreekt die datum heel wat mensen aan. 10-10. 10 oktober. Mijn dagkalendertje leert mij dat er heel wat organisaties zijn die deze dag hebben … Lees verder →

Er staat een appelboom in mijn straat. Drie tuinen verderop. Ik weet niet hoe lang die appelboom er al staat. Ik neem niet aan dat hier in vroeger tijden een bongerd is geweest. Dat er daarvan een boom gespaard is … Lees verder →

Er is niet zo veel verschil tussen een partnerschapsregistratie en een huwelijk. De wettelijke gevolgen zijn zo goed als het zelfde. Mogelijk is er een verschil in beleving. Omdat je bij een partnerschapsregistratie geen “ja” hoeft te zeggen op de … Lees verder →

Ik verheugde me op een kalme zondagochtend. Na het schrijven van mijn stukje op weg naar vrienden om koffie te drinken. Daarna zouden Gade en ik nog even gaan golfen op het kleine par3-baantje.  Een zondag zoals een zondag hoort … Lees verder →

Het was nog lang geen house warming party. Het was meer een bezichtiging van het nieuwe appartement waar een vriendin van ons binnenkort naar toe zal verhuizen. Nu is het nog een kale ruimte waar druk gewerkt wordt aan het … Lees verder →

Ik las een boek. ‘Alsof het voorbij is’ van Julian Barnes. Gade had het met haar leesclubje een tijdje geleden gelezen en raadde mij het sterk aan. “Dat moet je lezen!” Nu vertelt Gade mij dat wel vaker, maar daar … Lees verder →

Het is maar goed dat er geen toeschouwers bij zijn. Het moet een onbeholpen en koddige indruk maken. Op de laatste keer dat ik deel uitmaak van mijn revalidatiegroepje spelen we volleybal met wel zeer aangepaste regels. De afgelopen 6 … Lees verder →

Ik zag King Lear. Gisteravond in de schouwburg. De zaal beneden zat bijna vol. De balcons waren afgesloten. Er wordt dan wel eens geklaagd dat er in de schouwburg te weinig theater en te veel amusement is, maar als er … Lees verder →

Ik ben nog niet thuis of mijn mobieltje gaat. Ik geniet van een cappuccino en een croissantje geitenkaas in mijn favoriete koffiecafeetje en ben net terug van mijn hartrevalidatiefitnessuurtje. Het was de laatste keer. Zes weken op rij ben ik … Lees verder →

Als ik ver in mijn herinnering terug ga, een overigens geliefde bezigheid, heb ik als kind heel vaak kapotte knieën. Schaafplekken van het weer eens vallen. Dat deed ik geregeld bij het buitenspelen. Motorisch was ik waarschijnlijk niet de handigste. … Lees verder →