Kamerbewoners

Ik was weer naar ballet. Gade was door Introdans uitgenodigd voor hun seizoensslot in de Arnhemse Schouwburg.  Ik mocht mee. Het hoofdprogramma was onderhoudend met een superieure uitvoering van Le Sacre du Printemps. Ik had dit ballet eerder dit jaar al gezien en het was weer wondermooi. We zaten op het 2e balkon. Op het oog wat ver weg maar door die hoogte een prachtig zicht op de lijnen die de choreograaf Nils Christe heeft uitgelegd. Jammer dat zo’n laatste ballet dan vooraf gegaan moet worden door een onnozel toespraakje van mevrouw de voorzitter Jorritsma, waardoor de avond toch iets krijgt van de uitvoering van de lokale toneelvereniging in het zaaltje bij het dorpscafé. Wat mij betreft had ze beter haar partijgenoot Halbe Zijlstra gebeld,  hem de kast uitgeveegd over zijn domme bezuinigingen en dat ons meegedeeld. Dan had ik van harte meegeklapt.
Voor het hoofdprogramma was er een voorafje in de kleine zaal. Een ballet en een film over de ‘making of”ervan. Het was het resultaat van samenwerking tussen Introdans en het Dr. Leo Kannerhuis, centrum voor autisme. Twee bewoners van dat huis, hun namen zijn met bewondering genoemd, Hermien Koolstra en Anton Roodzant en twee dansers van Introdans  Aymeric  Aude en Karin Lambrechtse dansen een choreografie van Adriaan Luteijn. Een kort ballet over het afbreken van muren, het contact krijgen met elkaar. En dat in een bewegingsidioom dat ook de ongeoefende dansers aankunnen. Het wordt daardoor geen aapjes kijken, maar het zien 4 dansers die elkaar verkennen en allengs van elkaar gaan genieten, zoals mensen van elkaar kunnen genieten. 4 kamerbewoners, die niet alleen de deur openzetten, maar letterlijk de muren afbreken. Ik wordt ontroerd, zeker door Anton en Hermien, die hun ziel en zaligheid in de uitvoering leggen.
Als we de parkeergarage uitrijden, moet ik remmen voor een auto die door een oplichtend display laat zien dat hij van de politie is. Voor hem rijdt een auto met een AA-nummerbord. Prinses Margriet op weg naar huis. Ze was er ook bij en zal net als wij ook wel een vrijkaartje hebben gehad.

Eén reactie op Kamerbewoners

  1. Joke Spruit schreef:

    Anton is mijn broer die ik nog nooit gezien heb, omdat ik hem niet mag zien, jammer dat alles wat ik lees over autisme voor mij verborgen blijft.
    Mijn zus tineke en ik Joke missen het contact met Anton.
    Ik ben wel verheugt om te lezen dat het goed met hem gaat.
    Vriendelijke groeten.
    Joke Spruit-Roodzant.

Laat een antwoord achter aan Joke Spruit Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *