Morgenstond

Het was vroeg. Heel vroeg toen de wekker vanochtend afliep. Of eigenlijk liep de telefoon af. Het schermpje liet de tijd zien. 05.00 uur. Geen tijd om op te staan. Zeker in de vakantie niet. Maar vanochtend kon het even niet anders. De vriend moest de trein van rond half acht halen, die hem van Auxerre weer terug naar Nederland zou brengen. Aan niets was te zien dat de morgenstond goud in de mond had. In een donkere regenachtige nacht begon onze tocht. Het wilde geen licht worden vandaag. Zelfs als de zon onzichtbaar opgekomen is, blijft het grauw en grijs. Toen we door het bos reden maakten we een hertje  wakker dat in de berm lag te slapen. Die zal ook wel gedacht hebben dat het veel te vroeg was om op te staan, maar met zo’n auto die je even in het volle licht zet, kun je weinig anders.
We zwaaien de vriend uit. De trein is keurig op tijd. Op de vertrekstaat wordt aangegeven dat ook de komende treinen zonder vertraging zullen rijden. Nee, nu geen goedkope grappen dat treinen wel degelijk op tijd kunnen rijden.
Gisteren waren naar de basiliek van Vezelay. Mijn blogs op vakantie krijgen altijd een groot dagboekgehalte. Dat moet dan maar even. We parkeerden de auto onder in het dorp. Naar de kerk was het een kleine kilometer lopen. Lopen over een heel stikke straat, die voor mij de wandeling een ware bedevaartstocht maakte. Mijn lijf lijkt niet meer geschikt voor dit soort uitputtingstochten. Alhoewel ik mij een zeker gevoel van triomf niet kon ontzeggen, dat ik ondanks veel gehijg en gepuf het heiligdom had bereikt. Toen we de kerk net verlaten hadden werden we ingehaald door een non, die de kerk als haar eigendom beschouwde en ons streng terecht wees dat wij in de kerk het wel drie keer op borden aangegeven verzoek om stilte hadden genegeerd. We mochten niet vergeten dat dit een plaats van gebed en contemplatie was. Ik probeerde uit te leggen dat het ons enthousiasme was dat de stilte had doorbroken. Het maakte weinig indruk op haar, zoals haar gemopper op ons.
In ons vakantiehuis gingen we ongebruikelijk vroeg naar bed. We wisten dat om 05.00 uur de telefoon ons zou wekken.

 

Eén reactie op Morgenstond

  1. john ponsioen schreef:

    hoi jan,ook ik zal je vermanend toeschrijven.
    jij weet als geen ander dat je in de kerk altijd stil moet zijn en zwijgen.
    en dat zeker in een basiliek en al helemaal de basiliek van vezelay.

    fijne vacantie verder !!!

Laat een antwoord achter aan john ponsioen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *