Excel

Ik zit al sinds jaar en dag, in ieder geval zolang het bestaat, in een werkgroepje dat zich bezig houdt met het plaatsen van literaire bakens op markante plaatsen in de stad. Ik was in naam secretaris van dat werkgroepje, maar op de een of andere slinkse manier had ik mij altijd kunnen onttrekken aan de daarbij behorende werkzaamheden. Dat was mijnerzijds geen boos opzet. Dat was zo gegroeid. Tot in ieder geval mijn volle tevredenheid.
Een van de leden van het werkgroepje houdt er mee op. Hij vindt het mooi genoeg en moet en wil het wat rustiger aan doen. Hij had een dubbelfunctie in ons groepje . Hij was penningmeester en laat ik maar zeggen fungerend secretaris. Voor dat laatste was iemand ander aangetrokken. Was ik van mijn officiële titel af. Beleefdheidshalve vond ik het dan wel op zijn plaats aan te bieden het penningmeesterschap op mij te nemen. Houdt op zich ook weinig in, want de financiën worden elders beheerd. Ik hoef alleen maar te controleren of een rekening terecht is en dan opdracht geven dat die rekening betaald wordt. Ik moet wel het saldo bijhouden.
Van de vorige penningmeester heb ik een keurig excelbestand gemaild gekregen. Met cijfers van offertes, begrotingen en afrekeningen. Als ik een betaling van een klein bedrag probeer in te voeren, lijkt het systeem even op hol te slaan. Ik ben geen excel-coryfee. Het liefst werk ik eigenlijk nog met een een gelinieerd schriftje, een kasboekje met drie rijtjes: in, uit en saldo. Met enige moeite lukt het mij zo’n opzetje in excel te componeren en het lukt mij warempel ook nog het systeem sommetjes te laten maken, zodat ik precies kan zien hoeveel de werkgroep nog te verhapstukken heeft. Want daar gaat het toch uiteindelijk om. Soms hoor ik van mensen die het zo ingewikkeld maken dat de overvloed aan data het zicht op waar het eigenlijk om draait verduisterd. Zolang 1 + 1 nog altijd 2 is moet je het zo simpel mogelijk houden. Het gaat om het resultaat. En dat is nog steeds positief.