Afspraak

De ouderdom komt met gebreken. Bij de een wat meer, bij de ander wat minder. Persoonlijk mag ik niet klagen. Of juist wel. Bij het uitdelen ervan ben ik rijkelijk met gebreken bedeeld. Ik mopper daar niet over. Beschouw het als een fait accompli, een uitgemaakte zaak, een voldongen feit. Die drievoudige herhaling is er vooral om mij zelf te overtuigen. Dat heeft me ook geleerd om niet te veel energie te stoppen in dingen die je toch niet kunt veranderen. Het is zoals het is.
Al die klachten en klachtjes hebben er wel toegeleid dat mijn agenda vooral gevuld wordt met afspraken met therapeuten, behandelaars, medici en para-medici in allerlei soorten en maten. Mijn werkzame leven ligt ver achter mij, besturen en bestuurtjes zit ik niet meer in, nog maar enkele verplichtingen en verder alleen plezierige afspraken, een lunch daar, een kop koffie hier. Daar heb ik eigenlijk nauwelijks nog een agenda voor nodig. Die wordt vooral gebruikt om de afspraken met de diverse behandelaars in vast te leggen. Ik zweer nog bij een gewoon papieren agenda, niks niet computer, gewoon 7 dagen op 2 pagina’s. een week in een overzichtelijke blik.
Ik noteer mijn afspraken met mijn behandelaars meestal met de naam van de behandelaar: ½2 Arjanne, 3 uur Annelies, 11.30 Edith, 14.45 Alma. Als ik nog niet echt een persoonlijk band met een behandelaar heb staat er geen naam, maar het beroep: fysio; specialist. En in al die gevallen weet ik precies waar ik mij op moet voorbereiden. Gaat het om mijn rugklachten, mijn nieren, mijn gewicht, mijn hart of het knippen van mijn nagels.
Maar voor vandaag ben ik in het ongewisse. In mijn agenda staat bij drie uur in potlood de mededeling CWZ 2B. Ik begrijp daaruit dat ik mij om die tijd in het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis  moet melden bij balie 2B, maar ik heb geen flauw idee meer of ik dan doorverwezen wordt naar de cardioloog, de neuroloog of de nefroloog. Ik laat mij verrassen.