Amnestie

In Suriname is vannacht een wet aangenomen. Een wet die amnestie mogelijk maakt voor de betrokkene bij de 8 decembermoorden in 1982. De voorstanders van die wet zeggen dat Suriname vooruit moet, het verleden achter zich moet laten. Misschien zijn dat wel de zelfde mensen die nu nog  genoegdoening willen vanwege het -overigens verfoeilijke- slavernijverleden. Dan is het motto dat een volk dat zijn verleden niet kent, geen toekomst heeft.
De wet is nu door het parlement, maar moet nog bekrachtigd worden door de president en gepubliceerd in het staatsblad, of hoe dat daar ook moge heten. Nu wil het toeval dat een van de hoofdverdachten die van de nieuwe wet zou kunnen profiteren dezelfde is als de president die de wet moet ondertekenen. Ik kan me niet voorstellen dat deze zijn handtekening zal weigeren te zetten.
Zowel het parlement als de president zijn op democratische wijze aan de macht gekomen. Democratie. Winston Churchill zei al ooit: “Twee hoeraatjes voor de democratie, drie is te veel.”
Jaren geleden oriënteerde ik mij op Suriname, toen nog een Nederlandse kolonie. Het was in de tijd dat mijn huidige Ex nog mijn aanstaande was. Zo lang geleden al. Het leek vooral haar wel aardig om na ons afstuderen in Suriname aan de slag te gaan. Ik heb nooit goed geweten of ben dat inmiddels vergeten wat haar drijfveren waren. Ik zelf was niet zo enthousiast. De avonturier in mij leidt een verborgen leven. Maar goed partner als ik was, ging ik samen met haar naar een Surinaamse vertegenwoordiging in Amsterdam. Wat die meneer vertegenwoordigde, ook al vergeten. We werden vriendelijk ontvangen, kregen veel te horen over de mogelijkheden en onmogelijkheden. Uiteindelijk hebben we onze plannen laten varen. Ik zag het niet zo zitten. Dacht als ik na een paar jaar terug zou komen naar Nederland in een culturele kloof te vallen. Ik had ook niet het idee dat men daar nu hard op mij zat te wachten. En zo liet ik Suriname aan de Surinamers.
Nu is er verbazing. Gerechtigheid, vroomheid, vertrouwen  staat in het Surinaams blazoen. Het eerste kan wel met heel kleine lettertjes geschreven worden.