Apparaat

De stelling van vandaag is: “Apparaten horen het te doen.” Dat is de enige functie van een apparaat, dat hij het doet. Als een apparaat het niet doet is het alleen maar een hinderlijke sta-in-de-weg, tenzij het natuurlijk een inbouwapparaat is, dan heb je er niet zo’n last van als hij het niet doet. Staat dan in ieder geval niet in de weg.
Zonder veel moeite herinner ik mij nog de tijd, ja zo oud en ik al, dat mijn moeder de was met de hand deed. Uiteraard op maandag. Een wastobbe op een standaard, een wasbord erin en mijn moeder die stevig puffend het wasgoed schoon boende, met de hand uitwrong en op zolder te drogen hing. We woonden in een bovenhuis, er was geen tuin. En toen kwam er een wasmachine, een primitief exemplaar vergeleken met de van oneindig veel elektronica voorziene exemplaren van nu met daarbij een losse centrifuge. De vooruitgang sloeg toe. Maar de afwas bleef heel mijn  moeders leven met de hand gedaan worden. Zij heeft de genoegens van een vaatwasmachine nooit meegemaakt. In mijn leven heeft de vaatwasmachine betrekkelijk laat intrede gedaan. Pas toen wij een nieuwe keuken installeerden schaften Gade en ik een vaatwasmachine aan, een inbouwapparaat. Wij zijn nu alweer vier jaar aan onze tweede vaatwasmachine. Tot voor een paar dagen. In het venstertje waar in anders de wastijd oplicht fonkelde nu de mededeling F8E1. Dat stond voor een aantal gebreken onder andere ‘vuile filter’. Filter gereinigd, maar het bleef bij F8E1. Onze vaatwasmachine leek op sterven na dood. De vaatwasmachinedokter gebeld. Die kwam. Bekwaam sloopte hij bedieningspanelen los, drukte op knopjes die een testprogramma in werking stelden, zuchtte diep en boog zich, in allerlei bochten wringend in de ingewanden van het apparaat. Daar verwijderde hij een cruciaal onderdeel, verving dat en zette de hele boel weer in elkaar.  En ja hoor, de afwasmachine deed het als nooit te voren. Blinkend schone vaat zijn weer mijn deel. Mijn stelling is bewezen: “Een apparaat hoort het te doen!”