Bokaal

Ooit kreeg ik via een dom wedstrijdje in het Nijmeegse Casino een wanstaltige prijsbeker uitgereikt. Vraag me niet meer wat voor wedstrijdje het was, maar ik won. Mooi is het als je wint en niet meer weet waarom dat was. Alleen het zoet van de overwinning blijft in de herinnering hangen. Het zoet van de overwinning was omgekeerd evenredig met de schoonheid van de beker. Een beker met een deksel die niet eens open kon en zijn gewicht ontleende aan de marmeren voet waar hij op stond. De beker leidde dan ook een onopvallend bestaan in een vergeten hoekje, misschien zelfs tijden in een kast, buiten het zicht van mij en in ieder geval van Gade voor wie dergelijke parafernalia al helemaal niets betekenen en zelfs geen symbolische waarde hebben.
Een plezierig clubje, waar ik al jaren lid van ben en door sommige van de leden hogelijk overschat wordt en door de buitenwereld soms als een gesloten bastion argwanend bezien wordt, maar in feite niet meer is dan een veredelde voortzetting van een studentikoze sociëteit, dat clubje dus organiseert al sinds jaar en dag een jaarlijkse onderlinge golfwedstrijd. Meer dan 10 jaar geleden  kwam ik die lelijke beker weer tegen en in een genereus moment heb ik die als wisselprijs ter beschikking gesteld voor deze jaarlijkse golfontmoeting, waar ook de partners van de leden aan meedoen. Wel ik heb ik aan de beschikbaarstelling de uitdrukkelijke voorwaarde verbonden dat die jaarlijkse strijd op het scherpst van de snede dan ook zou gaan om de ‘Jan Roelofs Bokaal’. IJdelheid moet je regisseren.
Gisteren was het weer zo ver. De dag was onverwacht zonovergoten, -je krijgt ten slotte wat je verdient-, de ambiance gemoedelijk en op het allerlaatste moment werd de spelvorm zo veranderd dat er niet langer sprake was van een individuele wedstrijd, maar een van vijf teams (flight heet dat in het Golfs) tegen elkaar. Door een onnavolgbare toepassing van de handicapverrekening door de wedstrijdcommissie won mijn flight en was er een bloedstollende barrage nodig om te bepalen wie van ons drieën de bokaal mee naar huis mocht nemen. Een strakke put van wel 8 meter beslechtte het pleit in mijn voordeel. Een jaar zal de bokaal weer uit het directe zicht van Gade bij zijn naamgever verkeren.

3 reacties op Bokaal

  1. Dėsirėe schreef:

    Schitterend! Wie de bokaal kaatst moet hem terug verwachten.. ;))

  2. Els schreef:

    o jee, wéér iets erbij om af te stoffen…!

Laat een antwoord achter aan Els Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *