Britt

Ik blijf het vreemd vinden van mezelf. Maar het is goed je zelf af en toe te verbazen. Ik zapte gisteravond even weg van de wedstrijd Schalke-Twente en daar was ze. Britt Dekker in ‘Echte meisjes op zoek naar zich zelf’, een RTL-programma. Een stel meiden zijn naar Nepal ingescheept om daar zich zelf tegen te komen. Onder leiding van oud wijf Ad Visser krijgen ze in twee groepen vreemde opdrachten als het innemen van yogastandjes die de camera schaamteloos de gelegenheid geeft in te zoomen op hun pronte lijven. Als ze dat goed doen en winnen, mogen ze logeren in een duur hotel en anders is een shabby hostel hun deel. Ook zijn ze getuigen van traditionele lijkverbrandingen en kunnen ze 5.000 euro verdienen door de langste Nepalese bloemenslinger in elkaar te zetten. Zo’n programma, waar je in de rust van de voetbalwedstrijd even blijft hangen, maar dat ik uit mezelf niet zou bekijken. Behalve nu Britt meedoet.
Brit is niet mijn type. Te blond, te jong en toch is er iets dat mij fascineert. En dat is haar taaltje, hoe ze dingen zegt en hoe ze er bij kijkt. Dat boeit me. Van mij mag ze vaste tafeldame worden bij ‘De Week Draait Door’. Britt won ooit de net zo onbeduidende serie ‘Echte meisjes in de jungle’. Daarom mag ze nu meedoen in Nepal. Ik lees dat ze het gezicht van RTL-5 is. Wat mij betreft is ze meer de stem ervan.
Ik zie hoe het groepje waar Britt inzit zowel de chique hotelovernachting als de 5.000 euro wint. Heen en weer zappend zie ik Twente verliezen.
Volgende week zal ik zeker niet direct de tweede aflevering van deze serie opzoeken. Hooguit als er weer een voetbalwedstrijd is in de rust er even langs zappen. Al wil ik niet uitsluiten dat als Britt weer haar snedige commentaar levert op wat er gebeurt ik toch even wat langer zal blijven hangen. Wachtend op een snedige opmerking. Er zijn mensen die zeggen dat haar uitspraken geschript zijn. Verzonnen door een ander en door haar smeuïg gebracht. Als dat zo is, lijkt ze ook nog te kunnen acteren. F** vet.