Corona

Ik heb mij nog niet erg druk gemaakt over de uitbraak van het Corona-virus. Zeker in het begin niet. China leek me toch tamelijk ver genoeg weg om mij zorgen te maken. En hoesten, proesten en kuchen doe ik al een tijdje, maar breng dat in het geheel niet in verband met dat vermaledijde virus. Een virus dat buiten de drager geen lange levensduur beschoren is, maar wel voldoende snel is om langzaam maar zeker om zich heen te grijpen.
Vandaag kwam het bericht dat virus als een slimme lifter deze kant op was gekomen. Een Duitse mijnheer zou in Sittard op bezoek zijn geweest en hij zou het virus bij zich hebben gedragen. Niet duidelijk was met wie hij in Nederland contact zou hebben gehad. Je hoefde niet eens goed te luisteren om de paniek in de stem van de nieuwslezer te horen. Maar in de berichten van nauwelijks een uur later deelt de burgemeester van Sittard mee dat de bewuste Duitser niet in zijn gemeente is geweest. Hij vertelt er niet bij hoe hij dat zo zeker weet, maar je bent niet voor niets een geruststellende burgervader. Weer wat later krijg ik via de radio te horen dat de gezochte virusdrager inderdaad niet in Zuid-Limburg is geweest maar in Noord-Limburg. Ai, nu komt het virus dan opeens veel dichterbij. Sterker nog begin deze week waren Gade en ik op bezoek bij vrienden in Plasmolen. Veel noordelijker kun je het in Limburg niet hebben! Het zal toch niet…
Weer een uur later komt het geruststellende bericht dat de bewuste Duitser ten tijde van zijn uitstapje over de grens nog niet ziek was en deelt het RIVM mee dat er verder niet gezocht hoeft te worden naar mensen die mogelijk met de Duitser in contact zijn geweest. Want niet ziek kun je klaarblijkelijk het virus ook niet overbrengen.
Echt ongerust maak ik mij nog niet. Misschien doe ik dat pas na de persconferentie over het Coronavirus van Donald Trum vanavond.