Crowd

Two is company, three’s a crowd. Mooi Engels gezegde. Soms is twee meer dan genoeg. Gade en ik hebben aan elkaar genoeg als wij in het boshuis verkeren. Een boek en op de radio Hilversum 4. Wat kan een mens zich naar meer wensen in zulk genoeglijk gezelschap.
Op zich heb ik niets tegen een ‘crowd’. Het is goed je van tijd tot tijd onder te dompelen in de massa op zoek naar gemeenschappelijkheid. Ik ben zelfs lid van een crowd. Een crowd die bezig is met ‘funding ‘. En dat wel op een heel plezierige wijze. Iedere maand storten Gade en ik een klein bedrag op een rekening van twee kunstenaars en daarmee bouwen wij een tegoed op bij die kunstenaars. Er zijn nog zo’n twintig mensen die dat ook doen. Het garandeert de begunstigden van een bescheiden aanvulling op hun financiën en wij kunnen als het tegoed voldoende is opgelopen een keuze maken uit hun werk.
Het is een wondermooie zondagmiddag. Ver in oktober. Maar de temperatuur is meer dan aangenaam genoeg om buiten thee te drinken. En dat doen we in de meer dan bosrijke omgeving waar de kunstenaars hun zomerverblijf houden. De twee ruwharige teckels dartelen om ons heen. Een enkele libelle landt af en toe op de tafel, kijkt om zich heen en stijgt met een sierlijke boog weer op. Trekt zich niets aan van onze vriendelijke kout. De vliegen komen af op de kweepeergelei en doen zich te goed aan de brokjes die wij laten liggen. We verjagen de vliegen niet. We zitten tenslotte in het buitengebied. Hun gebied.
Vlak voor Gade en ik vertrekken bekijken we nog even het atelier van een van de kunstenaars. We worden gecharmeerd door twee kleine paneeltjes en ja we hebben genoeg krediet opgebouwd om ze aan te schaffen. Zorgvuldige worden ze ingepakt. De aanschafprijs van ons tegoed  afgeschreven. Het zijn twee kleine schilderijtjes. Two is company.