Dales

Als burgemeester was zij een icoon. Nu, zo veel jaren na haar vertrek en zeker na haar dood, wordt zij als maar legendarischer. Gisteren tijdens de jaarlijkse Burgemeester Daleslezing betoogde de huidige burgemeester dat haar bijnaam “Ma Flodder” zelfs een geuzennaam was. De Burgemeester Daleslezing is destijds ingesteld door het COC-Nijmegen. Vooraanstaande sprekers gaan in op de betekenis van artikel 1 van de Grondwet of laten zich daardoor inspireren. En als zij Burgemeester Dales persoonlijk hebben gekend, laten zij dat altijd heel subtiel weten. Glorie straal af. Ook ik heb nauw met Ien Dales samengewerkt. Juister gezegd ik heb voor haar gewerkt. Want zo was het wel en zo is het misschien nog wel. Je werkt voor een burgemeester, niet met.
Het was weer een feestelijke avond gisteravond. Naast een voortreffelijke inleiding van Atzo Nicolaï, de spreker van dit jaar, was er de aan de lezing gekoppelde uitreiking van de Burgemeester Dalesprijs. De jaarlijkse prijs voor iemand die zich op bijzondere wijze heeft ingezet voor de realisering van artikel 1 van de Grondwet. Gade en ik zijn nauw betrokken bij de organisatie van deze avond. Ik als voorzitter van de jury en zij als secretaris van de organiserende stichting. Met verve presenteert gade de avond en kondigt met welgekozen woorden de diverse onderdelen aan. Al jarenlang heerst er deze avond een warme, genoeglijke en aandachtige sfeer. Ons kent ons. Dan is het zover dat ik het juryrapport ga voorlezen. En gade kondigt mij aan. Maar niet als voorzitter van de jury van de Burgemeester Dalesprijs, maar als voorzitter van de Karel-de-Groteprijs, de cultuurprijs van de stad. En dat ben ik helegaar niet. De zaal  herkent de verspreking en geniet er luid lachend van. Ons kent ons en  ik zei ook al dat de sfeer  warm en genoeglijk was. Voor ik het rapport voorlees  dank ik  haar dat zij op onze trouwdag mij als AOW’er nog een zulk wenkend carrièreperspectief biedt. Welk een cadeau.