Den Helder

Gade was naar Amsterdam. Ze had afgesproken met een vriendin die ze uit haar Amsterdamse boekentijd had overgehouden. Ook al ligt die tijd nu al weer een fiks aantal jaren achter haar, van tijd tot tijd spreken ze af. Om bij te praten of iets aardigs te doen, zoals gisteren naar de laatste voorstelling van theatergroep Carver. Er zijn veel laatste voorstellingen deze tijd, nu de kaalslag in het culturele veld zichtbaar begint te worden.
Ik had de tweewekelijkse bijeenkomst van mijn mannenclub en hoorde daar hoe er boeven gevangen werden. Boeven uit de onderwereld die geld witwasten, belasting ontdoken. Dat liep vooral via makelaars, bankiers en notarissen, waarschuwde een Bromsnor van de Criminele Inlichtingen Eenheid. Nu wil het geval dat in mijn club nog al wat makelaars en notarissen zitten, dus heel even dacht ik aan een infiltratie door de CIE in de persoon van hun voorlichter, maar dat bleek onterecht. Er stond geen arrestatie-eenheid buiten te wachten.
Als ik na de maaltijd huiswaarts keer, weet ik dat het nog wel even zal duren voor Gade er is. Na een voorstelling van Amsterdam naar Nijmegen met de trein betekent na 00.00 uur aankomen. Ik ga vast naar bed en doezel wat, met de radio aan. Maar ik ben te slaperig om iets in mij op te nemen. Gade is er nog steeds niet. De kat weet dat ook, want hij weigert zijn gebruikelijke slaapplaats in te nemen, maar gaat ostentatief in de gang liggen wachten.
Het is over enen als ik de deur hoor. Gade komt binnen en vraagt of ik nog niet slaap. Nee dus. En dan vertelt ze dat ze ruim een half uur eerder had kunnen zijn als ze in Amsterdam niet de verkeerde trein was ingestapt. Dagelijks reist zij van Nijmegen naar Arnhem en neemt dan de trein richting Den Helder. Dat had ze nu in Amsterdam ook gedaan. Instappen en niet helemaal wakker meer zijn, hadden haar nu ook gewoontegetrouw naar de trein naar Den Helder gebracht. Op de automatische piloot. Voor Sloterdijk had ze het gelukkig al gemerkt en van daar weer terug naar Amsterdam CS, om daar weer te wachten op de trein richting Nijmegen. En nu was ze weer thuis. De voorstelling was prachtig geweest. Hoe ik het had gehad? De boerenkool was lekker. Welterusten. Welterusten, antwoordt zij.