Dubbeldekker

Ik huis deze week in een tent. Nee, ik ben niet aan het kamperen. Die tijd ligt al lang achter mij.  Ik heb in allerlei tenten geslapen. Bungalowtenten, kleine twee persoonstentjes, ja zelfs in enkeldaks legertentjes. De tent waar ik deze week verblijf is immens. Twee verdiepingen hoog. Ik zal er niet slapen. Dat doe ik thuis. Wel zo comfortabel. Bovendien is de grote tent niet op slapen ingericht. Op de benedenverdieping is een grote bar om straks alle dorstige  vierdaagselopers te laven. De bovenverdieping heeft een ontvangstruimte voor de VIPS van de Vierdaagse en daarnaast is de werkruimte van de Dienst Communicatie van de Vierdagase. Mijn tent, Dubbeldekker genaamd, staat op de Wedren in het hart van het start- en finishgebied van de zoals het officieel heet 96e Internationale Vierdaagse Afstandsmarsen. Daar ontvangen we de journalisten, camerateams, geven accreditaties uit, beantwoorden vragen en schrijven aan het interne krantje voor de vrijwilligers die in vierdaagsejargon leden van het uitvoerend comité heten, dat dan weer afgekort wordt tot uc-er. Het krantje draagt de prachtige naam ‘Blarenbode’.
Bij de dienst hoort ook de bemanning van de informatiestand voor de lopers. Het is meer een bevrouwing. De drie dames krijgen de werking van de laptop uitgelegd, waarmee zij in het hart van de vierdaagseinformatie terecht kunnen. Aandachtig luisteren zij naar de uitleg van de ICT-er die hen op de vele mogelijkheden wijst. Als alles begrepen lijkt, vraagt een van hen hoe dat ene bepaalde taxibedrijf ook weer heette. Daar had ze vorig jaar goede ervaringen mee gehad, maar nu was de naam haar ontschoten. Hoe ze daar nu via de computer achter kon komen? De ICT-er zegt dat hij dat niet weet. Hij gaat over de techniek, niet over de inhoud. Ik zie enige teleurstelling op het gezicht van de informatrice. Zij had duidelijk meer van de computer verwacht.
Mijn voornaamste taak is het volschrijven van de Blarenbode. Als hij net klaar is en naar de drukker gezonden moet worden, valt de stroom in de Dubbeldekker uit. Voor de zoveelste keer die en de afgelopen dagen. In mijn vorige tenten had ik ook nooit elektriciteit. Kamperen blijft risicovol.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *