Graciel

Achter de naam van mijn cardioloog staat dat de uitlooptijd ± 25 minuten is. Ik wacht geduldig. Wat moet je anders? Je weet dat dat je deel is als je een afspraak aan het eind van de middag hebt en een cardioloog die meer tijd voor zijn patiënten neemt dan de 10 minuten die er voor staan. Bijna drie kwartier na de eigenlijke afspraaktijd word ik binnengeroepen. Hartfilmpje. Dat biedt het vertrouwde, wat haperende beeld. De cardioloog herkent mij eerder aan dat schermbeeld, dan aan mijn naam.
Hij vraagt hoe het gaat. Ik antwoord dat het beter kan en dat mijn hart bij wat inspanning protesteert. Hij knikt en stelt voor om binnen twee weken nog wat nader onderzoek te doen. In het hart weer eens te kijken hoe de toestand is. Dat gaat door middel van radioactief materiaal en wordt voorafgegaan door een inspanningsproef. We gaan het circuit weer in. Kan mogelijk ook nog gevolgd worden door een cateterisatie en wie weet wat dan nog meer. We zien wel. Ik kan ontzettend goed patiënt zijn. Ik lijk er voor in de wieg gelegd.
We praten nog wat verder. Over de ingrepen die ik heb gehad, over wat mij nog te wachten staat. En dan valt dat mooie woord. Als ik stel dat ik toch wel een erg krakkemikkig hart heb, antwoordt hij dat hij de toestand van mijn hart liever als  graciel omschrijft. Ik zeg dat ik dat mooi zou kunnen vinden, als ik wist wat het betekende. Ik heb een vermoeden. Het woord straalt iets verfijnds, iets teers uit. De cardioloog bevestigt dat.
Ik vind het wel mooi klinken en zoveel lieflijker. Het lijkt aangenamer een graciel hart te hebben dan een krakkemikkig.
Graciel is niet opgenomen in de woordenlijst van de Taalunie, maar staat wel in mijn Dikke van Dale. En inderdaad, daar wordt als verklaring teer en fijn gegeven.
Ik heb altijd al gevoeld dat ik iets teers en verfijnds in mij had. Nooit geweten dat het mijn hart zelf was. Voelt opeens een stuk beter.