Griet

Het is uitverkocht. Er kan geen man meer bij. Mannen zijn toch al in de verre minderheid. Misschien 10 van de 150 bezoekers zijn geen vrouw. Vrouwen lijken nu eenmaal meer te lezen dan mannen, dus helemaal onlogisch is het niet dat er op deze avond met Griet op de Beeck in de Bibliotheek dit weerspiegeld wordt in de aanwezigen. Als is dit natuurlijk een wanverhouding, 1 man op 15 vrouwen, zeg maar gerust dames, want meisjes zijn er niet bij.
Ik heb een kaartje gekocht voor deze avond omdat ik Griet op de Beeck wel eens live wilde meemaken. Onlangs heb ik haar twee boeken gelezen. In omgekeerde volgorde. Ik begon met ‘Kom hier dat ik u kus’. Alleen de titel lonkt mij dat boek binnen en dat mij stevig vast pakt als ik er in begonnen ben. Kort daarop lees ik haar debuutroman ‘Vele hemels boven de zevende’. Ik heb nog nooit bij een boek gehuild met echte tranen. Het is hier dat dat wel gebeurt. Zal ook wel de leeftijd zijn. Emoties vatten sneller post in mij en ik wordt vaker overvallen door een brok in de keel of in ingehouden snik. Maar echte tranen daar zorgde Griet voor of beter nog een van de personages uit haar boek.
Griet lezen is Griet genieten. Net als naar Griet luisteren. Een prachtige stem en vertellen, vertellen. In haar woordenstroom buitelen de beelden over elkaar heen. Het ene woord lijkt het ander uit te lokken. Het is alsof ik onder een warme douche sta met heel veel goed ruikend badschuim. Dat gevoel roept het vertellen van Griet Op de Beeck in mij wakker. Bij haar boeken wilde ik eigenlijk dat er geen einde aankwam, dat ze zouden doorgaan. Bij haar optreden had ik dat zelfde gevoel. Ga door, vertel meer.
Ik krijg de volgende dag een berichtje van een vriendin die er ook was: “Dat was een mooie avond!” Ik antwoord haar: “Dat was een heel mooie avond”.