Kachel

Als we het thuis wat koud hebben is met een miniem handgebaar de thermostaat hoger gezet. En op een winterse zondagmorgen is gauw de houtkachel aangestoken. Die geeft niet alleen warmte, maar ook gezelligheid. Het ideale decor voor een leesochtend met een goed boek. Ook de kat verheugt zich op dat soort momenten en vindt al gauw een behaaglijk plekje.
Ik ben nu niet thus. Ik vier vakantie. In een naar men zegt wat warmer land. Maar het lijkt of het land vergeten is dat het wat warmer is. In het verder riante huisje is geen thermostaatknop. Er is ook geen centrale verwarming. In de woonkamer staat wel een kloeke haard met glazen deurtjes. Met enige regelmaat voeden wij die met forse houtblokken. Maar lang niet altijd volgt de kachel ons voedingspatroon. Het is een lastige eter. Dan weer vindt hij een blok te groot, dan weer lijkt het hout te vochtig. In plaats van fraai likkende vlammen produceert de kachel alleen wat gloeiend houtskool. Wij geven dan wat bijvoeding in de vorm van een in een bol krantenpapier gewikkeld aanmaakblokje. Daar reageert de kachel dan direct op met een vrolijk gesuis en een even vrolijk vlammenpatroon. Voor dat vuur capituleert dan na enige tijd zelfs het meest halsstarrige houtblok. De kachel doet dan waar hij voor bedoeld is. Verspreidt een plezierige warmte. En voor een beetje warmte waren we toch ook naar het zuiden afgereisd. En voor een beetje zon. Die laat zich ook wel van tijd tot tijd zien maar is ook nog duidelijk aan het oefenen voor betere seizoenen. Dat wat mindere weer heeft ook zijn onverwachte voordelen. Het bezoek aan een stadje werd gisteren ruw onderbroken door een hevige plensbui. Maar de bar-bistro was dichtbij. Een bar-bistro zoals een bar-bistro hoort te zijn. Formica tafels, tl lampen. En een eenvoudige recht op en neer maaltijd. Het vlees à point en de salade zoals het hoort. Dat is voor mij toch altijd weer Frankrijk op zijn best.
Maar nu heeft de kachel weer even al mij aandacht nodig. Ook dat is vakantie. Het vuur brandend houden.

2 reacties op Kachel

  1. john ponsioen schreef:

    hoi jan,

    ja,stoken is een vak en dat is vechten met de kachel of haard.
    was nu maar ongeveer 1000 km verder gereden dan had je overdag op apegapen gelegen en
    s-avonds de airco moeten aandoen met slechts een simpele afstandsbediening.
    echter vechten met de haard heeft ook charmes.
    fijne vakantie verder met naar ik hoop hogere temperaturen.

  2. Ietje van 't Hullenaar schreef:

    Hallo Jan,
    Ik volg al enige tijd met plezier je weblog. De Morvan is nu eenmaal een gebied waar het goed koud kan zijn. Wij waren daar ooit in Lormes, 20 km. Ten zuiden van Vezelay en stonden ’s morgens met 5 graden te douchen met een koude oosten winden onder de deuren door. En helaas geen houtvuur in de caravan. Maar geniet van jullie vakantie.
    Groetjes Ietje van ‘ t Hullenaare

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *