Kogeltje

Wat geef je iemand voor zijn of haar verjaardag die geen bijzondere wensen (meer) heeft of alles al zegt te hebben of erger nog zegt dat je aanwezigheid haar al geschenk genoeg is.  Ook de vraag aan de jarige of die nog een wensje heeft vind ik al tamelijk impertinent. Het is dan of ik te weinig fantasie heb om iets aardigs te verzinnen, iets waarmee je de jarige echt zou kunnen verrassen. Dat is dan ook een toonbeeld dat je niet echt in de jarige geïnteresseerd bent, blind bent voor terloops afgegeven signalen of gewoon te lui bent iets origineels te verzinnen. Dat ‘probleem’ lijkt opgelost door de veelheid van cadeaubonnen die je bij tal van winkels tegen zelf te bepalen bedragen kunt laten aanmaken. Gestolde originaliteit in te wisselen tegen tijdschriften, boeken, HEMA-artikelen, bloemen, restaurantbezoek of theateravondje en wat er verder nog te verzinnen valt. Al die bonnen zijn feitelijk niet meer dan een ander verpakking voor een enveloppe met inhoud en die inhoud is dan een bankbiljet of een meervoud daarvan al naar gelang wat de vriendschap je waard is of je eigen portemonnee toelaat.
Gade en ik hebben daar wat op gevonden. Vaak geven wij als er iets gevierd moet worden de gefêteerde  een avondje met ons cadeau. Dat avondje kan een theater- of concertbezoek zijn. De keuze daarvoor komt in goed overleg tot stand, maar wordt toch wel sterk door ons beïnvloedt en meestal ook voorafgegaan door een mooie maaltijd of in geval van een matinee daardoor gevolgd. Zo’n cadeautje, soms ook voor de partner, geeft veel meer mogelijkheid tot contact dan op een drukke verjaardag waarbij een goed gesprek vaak in het geroezemoes verloren gaat.
Gisteren pakten wij zo’n cadeautje weer samen met een goede  vriendin die onlangs jarig was geweest uit. Een meer dan de moeit waard zijnd middagconcert met Russische muziek gevolgd door een mooi etentje in een plezierig restaurant. Plezierig zeker toen wat te schel pratende en daarin niet gecorrigeerde kleuters met pa en ma vertrokken. De dames in mijn gezelschap waardeerden hun dorade en griet zeer. In mijn wilde eend trof ik zo waar een authentiek kogeltje hagel aan, als bewijs van de wildheid van de eend en de sterkte van mijn gebit, waar geen tand zich door het stukje lood liet kraken. Ik liet mij een ander zeer goed smaken. Gade en ik genoten mee van het door ons aangeboden geschenk.