Kreta

Diep in de avond zal Gade de overbuurvrouwen van het station ophalen. Zij komen dan terug van een vakantie op Kreta en het is geen doen om bijna in het holst van de nacht met zware vakantiekoffers te moeten zeulen. Zij zullen met enthousiaste verhalen arriveren. Tenminste als hun ervaringen dezelfde zijn als die ik ooit op dat eiland had. Ik ben daar twee keer geweest. De eerste keer was ik met een bevriend echtpaar. Het was eind jaren 80, een moment dat het mij niet zo voor de wind ging.Met de kennis van nu zouden we dat misschien wel een een burn-out noemen, toen heette het dat ik wat overspannen was , compleet met hartkloppingen en onrust in het lijf . Een paar dagen Kreta doet dan wonderen. Wij toerden wat rond op het eiland, luierden uren aan het palmenstrand van Vai en aten geregeld aan het pittoreske binnenhaventje van Agios Nikolaos., dat niet anders dan in cliché’s te beschrijven is. Mijn vrienden zeiden later dat ik het toen al veel en vaak had over een nieuwe collega die net op mijn afdeling in het gemeentehuis aan de slag was gegaan. Kreta zelf vond ik prachtig. Het viel mij op dat bijna in elke grot of spelonk wel een god was geboren of minstens met een andere godin daar gelogeerd had voordat zij definitief naar de Olympus verhuisden. Grotten genoeg, goden genoeg.
In die tijd schreef ik geregeld nog versjes.Deze schreef ik aan dat palmenstrand:
Kretense vakantie
Een regenboog wordt hier tot land
en geeft zijn kleur aan plant,
aan zee en aan de lucht.
Voor ’t eerst op Kreta verzucht ik
dat een mens maar moeilijk past
in dit geheel dat zo verrast
en ook zo’n eenheid is.
De weg, ik weet dat ik mij niet vergis,
voert langs dit eiland in de tijd.
Een glimp van nooit voorbije eeuwigheid
is zichtbaar in de felle zonnegloed.
Hier hebben God en mens elkaar ontmoet.
Ik weet dat er het nodige op dit versje is af te dingen en mijn kritisch vermogen in de voorbije 30 jaar is toegenomen, maar het gaat nu om de sfeer.
Jaren later bezocht ik met het bevriende echtpaar én met de destijds pas aangenomen collega weer Kreta. Dat was nog leuker dan de eerste keer.
Ben benieuwd naar de verhalen van de overbuurvrouwen.