Maandagochtend

De ene maandagochtend is de andere niet. Nu is een maandagochtend sowieso anders dan de rest-van-de-weekochtenden. Als we wat we elkaar aanpraten tenminste willen geloven. De maandag staat in  een kwaaie reuk. Er bestaat zelfs een maandagziekte en dat niet alleen bij paarden als ik mezelf zo naga. En mocht je auto toevallig een maandagexemplaar zijn, zorg er dan maar voor dat de wegenwacht je beste vriend is. Nee, de maandag is allang geen wasdag meer. Vroeger wel. Nog ruik ik die warme lucht als de was op een petroleumstel uren zacht stond te koken. Dat was in de tijd dat er bij ons thuis  geen wasmachine was. Ik zie mijn moeder nog gebogen staan over het wasbord en met de hand alles schrobben,  puffend boven de stomende teil. Later kregen we een wasstamper. Het bleef handwerk. Met een voorwereldlijk instrument stampte je de was schoon. Vader, moeder en ik ieder 100x stampen. Genoeg nostalgie.
Ook vandaag is het weer een schoonmaakmaandag. Om mij heen wordt het huis gepoetst. Ik heb een hekel aan stofzuiggeluid, mijn kat ook. Stofzuigen zelf is ook niet mijn hobby. Als verderop in huis de stofzuiger te keer gaat, komt de kat troost bij mij op het bureau zoeken. Ik krijg kopjes van hem die lijken te vragen of ik er niet voor kan zorgen dat het navrante huilgeluid ophoudt. Nee, dus. Het is niet voor niets maandagochtend, een maandagochtend die nog meer maandag wordt doordat NEC gisteren in een bar slechte wedstrijd met 1-0 verloor. Dus terugdenken aan zondag brengt ook geen soelaas. Ook niet als ik de enthousiaste verhalen hoor over een geslaagde tweede dag van het Gevaarlijk Goedfestival. Ik troost me maar met Vaslav van Arthur Japin. En morgen is het dinsdag.

Eén reactie op Maandagochtend

  1. Beste Jan,
    Zojuist wat tijd genomen om jouw dagelijkse (knap hoor!) blogs te lezen, teruggaand tot vorige week dinsdag. Nu weet ik dat je haringstaartjes aan de kat voert, Conny eerder wil stoppen met werken, donkere gordijnen in je slaapkamer de voorkeur hebben, je de nieuwe Arthur Japin aan het lezen bent en tenminste één interieurverzirgster hebt, die in ieder geval op maandagochtend komt en stofzuigt… Ook weet ik, dat jouw droomritueel zich net zo voltrekt als het mijne, precies waar jouw NEC stoel zich bevindt, dat je het ongetwijfeld niet eens bent met de meest recente Introdans recensie en dat je nooit in Amerika was, maar je in je jeugd vaak onledig hebt gehouden met het ondersteunen van jouw moeders wekelijkse gezinswas. Zo zie je, dat een mens via dit prachtige medium héél wat te weten kan komen over een ander mens. Alhoewel de levensverwachting door jou en jouw beleggingsadviseur op een horizon wordt geprojecteerd die naar mijn idee te wensen overlaat, wens ik jou toe dat je nog tot in lengte van jaren deze leuke berichten zult schrijven. Sterker nog: ik vermoed, dat je binnenkort een tijdje met vakantie kunt naar het Besiendershuys, waar kunstenaars tijdelijk mogen verblijven – tegen vergoeding- en zich geïnspireerd weten door de prachtige niet aflatende stroom van oprecht Nimweegs Waalwater dat door de rivier stroomt. En mocht je toch niet voor dat Nijmegen-arrangement in aanmerking komen, kijk dan eens op http://www.chateau-coulon.nl . Een prachtig (groot) kasteel in Frankrijk, precies zoals je dat uit jouw beschreven dromen kent. Voordeel dat het echt is en in bezit van negen bevriende Nijmegenaren, waarvan ik er (nog) een ben. Wij hebben prachtige kamerpijzen voor vrienden voor een heerlijk verblijf als kasteelheer en kasteelvrouwe. Een (Nederlandstalige) beheerder is ter plaatse. Wel 847 km vanaf Nijmegen, tussen Moulins en Vichy in de prachtige Allier, dus een uurtje of acht sturen. Mocht je belangsteling hebben (buiten de schoolvakanties, want dan is het voor de eigenaren) dan hoor ik het wel. En…..je kunt er héérlijk binnen, buiten of in de omgeving zitten schrijven! Inspiratie gegarandeerd!
    Hartelijke groet,
    Reinoud

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *