Medicijnenconsult

Er was een brief van de apotheek. Als grootverbruiker van door hen geleverde pillen werd ik uitgenodigd eens langs te komen voor een medicijnenconsult. Dan zou de hele waslijst eens doorgenomen kunnen worden, mogelijke vragen beantwoord en eventuele onduidelijkheden worden opgehelderd. Een plezierig gesprek ga ik nooit uit de weg en wie weet zou ik te woord worden gestaan door de aardige apotheker die mij bijna twee maanden geleden had geholpen en aan welke ontmoeting ik op 18 januari al een blog had gewijd. Net als toen vroor het weer fiks. Dus mij goed ingepakt en op weg begeven. Ik heb een afspraak om half drie. En ja hoor, het geluk is aan mijn zijde. Het gesprek is met de aardige apotheekmevrouw zelf. Zij noodt mij naar de spreekkamer en stelt zich voor met haar voornaam, maar die kende ik al lang. Zij heeft een indrukwekkende uitdraai voor zich van al mijn medicijnen. Daaruit blijkt dat ik bijna 20 tabletten per dag slik. Ik gebruik ze al zo lang dat de ingewikkelde namen mij moeiteloos over de lippen komen. Metoprololsuccinaat of isosorbide mononitraat, om over acenocoumatol nog maar te zwijgen. Ze vraagt of alles wel keurig op tijd slik. Ik zeg dat ik wat dat betreft een ijzeren  discipline heb en trouw alles op tijd slikt. Ze kijkt mij bewonderend aan, althans zo leg ik het uit en ze vertelt dat ze na een bevalling 3x daags een ijzerpil moest slikken, maar dat er dat meestal maar twee werden. Vergeten en niet zo veel discipline.
Ik klaag over mijn koude handen. Waarschijnlijk een gevolg van mijn kwaal en het gebruik van bètablokkers. Ze pakt mijn hand vast: “Ik heb zelf ook altijd koude handen, maar deze is wel erg koud.” Ze laat mijn hand weer los. Uiteraard. Waarom zou ze hem langer vasthouden, waarom hield ze hen überhaupt even vast? Het gesprek gaat rustig verder. Als het zo goed als klaar is, vertel ik dat ik een tijdje geleden een blog schreef over onze eerdere ontmoeting en mijn fantasietje dat ze bloosde toen ze achter een schot verdween. “Hier zijn geen schotten”, zegt ze terwijl ze mijn hand ten afscheid schudt. Buiten vriest het nog steeds.