Meeting

Ik moest er even uit. Het was een lang en sociaal weekend geweest. Ga maar na: zaterdagavond gingen we bij vrienden eten, zondagavond kwamen andere vrienden eten, maandag kwamen de overbuurvrouwen uitgebreid op de koffie.  Begrijp me goed, allemaal erg gezellig, zeer genoeglijk zelfs. Gesprekken over songfestivals, maar ook over studietijd, hoe die beïnvloed werd door de tijdgeest en hoe de jaren 60 verschilden van de jaren 70 en dat het in Engeland anders was dan hier. Gesprekken die ergens over gingen en gesprekken die nergens over gingen. Zoals het hoort. Al die gezelligheid werd gelardeerd met iets te veel zoetigheid. Gade had het maken van rabarbertaart ontdekt en die ontdekking had zo’n succes dat er zowel op 1e als op 2e Pinksterdag een taart doorging. Het was een eenvoudig recept, maar het smaakvolle resultaat was omgekeerd evenredig aan die eenvoud.
Maar door al die taart en gezelligheid wilde ik er wel even uit. Even bewegen. Gade heeft dan de tuin, waar zij zich uitleeft. Ik heb mijn fiets en peddelde in mijn eentje naar de Music Meeting, een jaarlijks muziekfestival in de openlucht. Vroeger, toen het net begon was het nog in de schouwburg. Die vulde zich dan met heerlijke etensgeuren van exotische herkomst. Geuren die je normaal in een schouwburg niet ruikt. En er was muziek, die het heel gebouw doordreunde. Maar de schouwburg werd te klein en men verhuisde naar een park. Ruimte genoeg. Die was er die maandagmiddag zeker. Het drensde een beetje. Ergens ver weg speelde een band. De ruimte leek onmetelijk, plukjes publiek en heel veel lege tafeltjes. Ik kuierde wat rond. Langs de goede-doelenstandjes en de kraampjes met koopwaar uit verre landen. Iemand zei me dat het gisteren, toen het een mooie pinksterdag was,  druk was geweest. Heel druk. Nu ontmoette ik alleen maar Joost. Die was er ook alleen even op uit getrokken. Ik wilde eigenlijk al weer gaan, maar hij bood me een portie poffertjes (1 munt) en een glas verse muntthee (ook 1 munt) aan. We vlijden ons neer op een voor mij bijkans te laag krukje. Zagen nauwelijks bekenden en wisten dat de Music Meeting niet echt meer leek op de Music Meeting zoals die moest zijn. Maar we waren er even uit, even buiten.