Moddergat e.o.

In de gang staan de twee reikoffertjes zo goed als ingepakt. Aan de waslijn hangt het net aangeschafte hoeslaken van 20ox180 te drogen. Dat past op het bed van het huisje in Moddergat waar we morgen voor een weekje heen gaan. Thuis slapen we in een veel kleiner bedje en zijn onze lakens niet geschikt voor zo’n in onze ogen heel ruim bed. En nieuwe lakens moet je voor je ze gebruikt altijd een keer wassen anders werken ze als een je nachtrust verpestend schuurpapier.
Als we morgen noordwaarts rijden zal de ergste hitte allengs wijken, misschien komen er zelfs wel een paar echte regendagen aan maar ik heb de ‘Rat van Amsterdam’ nog niet uit. Een buitje zal mij dan ook niet deren. Ook al doet de titel van Waterdrinkers boek dat niet verwachten  de roman zegt ook heel veel over het Rusland en de Baltische staten van vandaag. Ook de goededoelenloterij speelt een hoofdrol. Is het toeval dat ik net vandaag bericht krijg dat ik twee peperkoeken heb gewonnen op mijn postcode 6521? Het boek kleurt mijn dag van vandaag!
Ik skype naar mijn Russische vriendin. De verbinding is zowel qua geluid optimaal. Zij blijkt bij haar zoon in Sint Petersburg te zijn.Een paar dagen geleden is hij getrouwd. Het was volgens haar meer een administratieve handeling dan een feestelijk gebeuren. Ook in Rusland heeft het virus nieuwe grenzen getrokken. Ik vraag haar wat zij heeft meegekregen van de ‘verkiezingen’ in Wit-Rusland en het overhaast vertrek van een van de presidentskandidaten. Zonder enig voorbehoud vindt ook zij het schandalig wat er daar is gebeurd en vermoedt, zoals de hele verstandige wereld, dat die kandidate bedreigd moet zijn en voor het welzijn  van haar kinderen  en haar nog gevangen zittende echtgenoot gekozen heeft, liever gezegd gedwongen is, tot deze vlucht. Ze verzucht dat machthebbers nooit te lang op het pluche moeten blijven plakken. Dan zien ze niet meer dan hun eigen ‘kreml’. Ze glimlacht als ze zegt dat haar land daar ook zijn eigen ervaring mee heeft en wenst me een schöne Ferien.