Notre-Dame

1.
Ik ben een jaar of veertien.  Ik ga met een groep klasgenoten onder leiding van de gymnastiek leraar drie weken naar Frankrijk. Naar Amiens. Daar knappen we zo goed en kwaad als veertienjarigen dat lukt een parochiehuis van een daar werkzame Nederlandse pastoor op. Aan het eind van die drie weken bezoeken we ook nog een paar dagen Parijs. En natuurlijk bezichtigen wij ook de Notre-Dame. Maar na drie weken Amiens ben je natuurlijk ook al wel gewend aan de indrukwekkende schoonheid van Franse kathedralen, waarvan die van Amiens niet een van de minste is. Maar de Notre-Dame staat midden in Parijs en dat is toch nog wel wat anders dan Amiens.
2.
Excursie naar Parijs, samen met collega’s van de Jeugdraad en De Lindenberg. Wandelen door de stad. Sight-seeing. Het is zondagochtend. We lopen de Notre-Dame binnen. De H.Mis is in volle gang. We komen  als net het Credo wordt ingezet. De leden van het gezelschap met een katholieke achtergrond vallen moeiteloos in. “Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium.” Lang geleden geleerde woorden komen weer tot leven. Een volle kerk zingt mee:”Et expecto resurrectionem mortuorum, et vitam venturi saeculi. Amen.”
3.
Met vrouw en kinderen een lang weekend naar Parijs. Een soort einde-huwelijksreis. Schipperen tussen de wensen wat de kinderen willen en wat wij zelf willen. Vast en zeker ook de Notre-Dame bezocht en daar een kaarsje opgestoken voor, ja voor wie eigenlijk.
4.
Als lid van het Nijmeegse Mannenkoor op concertreis naar Frankrijk, met als onbetwiste hoogtepunt het zingen van de Mis op zondagochtend in de Notre-Dame. Een tot op de seconde geregeld  evenement. Op de zaterdagse repetitie in de Kathedraal stukken versneld, ander wat langzamer gezongen om te passen in het strakke tijdschema.
5.
Een paar keer naar Parijs om te vergaderen. Soms een vrij dagje er aan vastgeknoopt. Bij Père Lachaise het graf van Oscar Wilde bezocht. Gegrasduind in dat mooie boekwinkeltje ‘Shakespeare  & Co’ en koffie gedronken in de schaduw van de Notre-Dame. En daar binnen genoten van ruimte, de stilte.
6.
De Notre-Dame is afgebrand. Wat rest is een handvol herinneringen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *