Ontsnapping

Dochterlief viert haar verjaardag en ontvangt ter gelegenheid daarvan haar ouders, natuurlijke en stief, haar broer en zijn lief, de moeder van haar lief en een handjevol vrienden. We zijn met ons twaalven. Dochterlief heeft wat verzonnen, zij houdt van spelletjes. Na de middagkoffie gaan we stadwaarts om het eerste spelletje te spelen: probeer je auto in de Bossche binnenstad kwijt te raken. Dat lukt na twee extra rondjes wonderwel. Het gezelschap treft elkaar weer bij een obscuur pandje pal in het centrum voor het volgende spelletje. In twee groepjes van zes gaan we een ontsnappingsspel spelen. In het Nederlands kan dat niet anders heten dan het proberen te ontsnappen uit een  ‘escape room’. Ik had er wel eens van gehoord, maar zal het nu zelf aan den lijve meemaken. We trekken lotjes om te bepalen in welke groep ik kom. Ik kom met Gade in het groepje dat een uitweg zal moeten vinden uit de Da Vinci Code. De andere groep dient zich te bevrijden uit de martelkamer. Beide groepen krijgen een uur de tijd. Het duurt een tijdje voordat we de sleutel hebben gevonden die de deur naar onze opdrachten opent. Een middeleeuwse kelder, met kasten en kastjes, veel sloten en slotjes. Ik stort me op een puzzel. Als groepje gaan we volstrekt ongecoördineerd aan het werk. Ieder doet maar wat. Ik laat de puzzel voor wat die is en hou me verder vooral bezig met niet in de weg lopen. Dochterlief is met de anderen druk bezig tests te doen en raadsels op te lossen om zo codes te vergaren die sloten doen openen. We komen steeds een beetje verder, lijkt het. Af en toen een kreet van teleurstelling: “Nee, dit is niet goed !” Af en toe hoor ik: “Ja, hij gaat open!” Bewonderend zie ik iemand een voor mij op het oog onoplosbare opdracht tot een goed einde brengen. Weer een slotje open. Dan horen we dat de andere groep al na 40 minuten zijn opdracht vervuld heeft en uit de martelkamer ontsnapt is. Wij stuntelen nog 10 minuten door en vinden dan ook de sleutel naar de uitgang. Ik schrijf wel  wij, maar het zijn toch vooral zij die het meeste werk deden. Zes personages op zoek naar een uitgang. Binnen het uur gevonden. 51 minuten.
Bij de aansluitende maaltijd zingen we lang zal ze leven voor mijn dochter.