Quiz

Gade en ik verzaken deze zaterdag onze koffieclub. We hebben te lang van de warmte van het zaterdagochtendbed genoten en zijn laat op. De koers wordt verlegd. Dit keer niet naar de stad maar met de overbuurvrouwen op weg naar het koffiecafeetje om de hoek. Of beter de straat uit. Op weg daarheen kruist professor J. mijn pad en roept mij vragend toe of ik klaar ben voor morgenmiddag. Ik zeg hem dat in mij niet herinner morgenmiddag iets met hem te hebben afgesproken. Wel zeg ik hem hopelijk vanmiddag te zien bij de Nijmeegse geschiedenisquiz. De vereniging waarvan hij voorzitter is, heeft die georganiseerd en een tijd geleden vroeg hij mij die, zoals de voorgaande jaren, te presenteren. Met graagte heb ik ja gezegd. Mij is weinig liever dan een podium, een microfoon en wat publiek. “Goed dat ik je tegenkom, ik dacht echt dat het eerst morgenmiddag zou zijn. Tot over een paar uur.” Ik vervolg mijn weg naar het koffiecafeetje. Daar vertel ik over het boek dat ik aan het lezen ben. Het gaat over iemand die lijdt aan coeliakie. Ik blijk dat woord helemaal verkeerd uit te spreken. Ik heb het over [koelia’kie] . Blijkt het om mij onnavolgbare redenen [seuliakie’] te moeten zijn met de klemtoon op de laatste lettergreep. Coevorden spreek je toch ook uit als [Koevorden] en niet als [Seuvorden]. Over een tijdje interview ik waarschijnlijk de auteur van het boek. Ik hoop dat ik de juiste uitspraak onthoud. Maar voor de zekerheid zal ik het vooral over glutenallergie hebben. In mijn familie ken ik daar geen gevallen van. Vandaar misschien ook dat het uit het Grieks komende woord mij onbekend was. Staat trouwens ook niet in het ‘Groene Boekje”.
In de late namiddag leid ik de Geschiedenisquiz. Geen moeilijke woorden, wel pittige vragen. Er zijn te weinig stoelen in de hal van het Archief. Zoveel belangstelling is er. De voorzittende professor is bijna op tijd om de middag te openen. Bij elke vragenronde vallen er deelnemers af. Er zijn 23 vragen voorbereid. Van de oudste geschiedenis tot meer recente gebeurtenissen. De vragen zijn gelardeerd met foto’s, filmpjes en geluidsfragmenten. De beslissing valt al bij vraag 11. Voor de winnaar is er de eer en een bos bloemen. Voor mij is er een fles wijn, een boek en applaus. Dat laatste vind ik nog het mooist.