Secretaressedag

Als het niet op mijn onvolprezen Maria-kalender had gestaan zou het mij volledig ontgaan zijn. Maar daar stond het wel degelijk. Vandaag 16 april is het Secretaressedag. Een dag die blijkbaar met een hoofdletter geschreven moet worden, want als ik het intik met een kleine letter krijg ik een foutmelding en wijzigt de auto-correctie de kleine s in een grote S.
Wikipedia leert mij dat deze dag een uit 1989 stammend Amerikaans idee is dat vooral op commerciële gronden geïntroduceerd is. En het is nu zelfs zo dat iemand die zijn secretaresse in het zonnetje wil zetten kant-en-klare cadeaupakketten in verschillende waardes kan bestellen en niet meer hoeft na te denken waar hij of zij zijn rechterhand mee kan verrassen. Het enige wat nog moet gebeuren is dat de leidinggevende niet vergeet zijn secretaresse zo’n pakket te laten bestellen. Daar heb je tenslotte een secretaresse voor. En voordat er boze reacties komen, heb ik  het verzoek om overal waar mogelijk bij elke functie-aanduiding m/v te denken.
In mijn werkzaam bestaan heb ik maar tweee keer een eigen secretaresse gehad. De eerste keer was dat toen ik het tweemans kantoortje runde van een provinciale jeugdorganisatie. Dat bureau bestond uit mijn persoon en een halftijds secretaresse die ik na een paar maanden heb ontslagen omdat er te weinig werk voor haar was en dat weinige werk ook nog slordig en vol fouten werd gedaan.
De tweede secretaresse kreeg ik toen ik coördinator van een lang vergeten project op cultureel gebied werd. Die secretaresse was een gouden kracht die mij leerde hoe met haar ondersteuning om te gaan. In het begin had ik er moeite mee haar te vragen om mijn agenda te beheren en stukken voor mij te kopiëren en deed dat dan zelf. Zij wees mij erop dat zij was ingehuurd voor dat soort bureauwerk en voegde mij toe dat zij beloofde mijn nota’s en rapporten niet te schrijven als ik niet haar werk ging doen. Ieder zijn vak, volgens haar. Een kracht waar ik blindelings op kon vertrouwen.
Maar dit alles was lang voor er ergens op de wereld maar het idee van een Secretaressedag opkwam. Nu, na 40 jaar alsnog bedankt Hannie.