Slim

Gisteravond was ik net te laat thuis en zag alleen nog maar het staartje van de Vlaamse quiz “De allerslimste mens ter wereld”. Deze quiz is de apotheose van de al jaren in het begin van het winterseizoen populaire quiz “De slimste mens ter wereld”. Dit jaar doen alleen maar de meest succesrijke coryfeeën van de afgelopen seizoenen mee. Deelnemers zijn Bekende Vlamingen en een enkele Nederlander en zij blinken uit in eloquentie en gevatheid. De quizmaster is Eric van Looy een gevierd filmregisseur die met een jongensachtige schranderheid de deelnemers en zichzelf bij de les houdt. De quiz heeft ooit ook in Nederland voet aan de grond proberen te krijgen, gepresenteerd achtereenvolgens door Linda de Mol en Martijn Krabbé. Maar mislukte hier hopeloos door een te hoog Gordon- en Gerard-Jolinkgehalte. Van dat soort volk verwacht je toch geen snedig commentaar of flitsend antwoord.
Ik was laat thuis omdat ik vrij onverwacht in het ziekenhuis een spoedhuwelijk moest sluiten. De officier van justitie kan toestemming voor zoiets geven als de gezondheidstoestand van een van de partners zoiets rechtvaardigt. Dat was nu het geval. Op zo’n moment wordt ik weer eens heftig geconfronteerd met de absurditeit van het bestaan en dat de werkelijkheid altijd navranter is dan het grootste verzinsel. Huwelijk en sterven dansen dan een onbestaanbare wals en houden elkaar vast in een onontwarbare knoop. Het werd een kort, aangrijpend gebeuren, waarin het ‘ja’ van de echtelieden veel meer een bekroning was van de jaren samen dan een hoop op een lange toekomst. Die is in dit geval te wankel.
Eenmaal in bed duurt het langer dan normaal voor ik in slaap val.