Thuiskomst

We zijn nog steeds in Drenthe. Vandaag zullen in de loop van de dag Neef en zijn vrouw weer thuiskomen van hun korte uitstapje naar de grote stad New York. Ik ben nog nooit in New York geweest en van Amerika ken ik niet meer dan de transit hall van het vliegveld van Miami. Dwingeloo, waar wij als huis- en katbewaarders optreden is mij ver genoeg.
We slapen, zoals gebruikelijk hier, een flink gat in de ochtend. Niet omdat wij zulke luiaards zijn. De veronderstelling alleen al! Nee, het komt volgens ons door de zuivere lucht die ons van het Dwingelderveld aanwaait. Het is tegen half elf als ik onder de douche vandaan kom. Gade roept van boven dat ze zojuist een appje van Neef heeft gekregen dat die er weer tussen 11:00 en 12:00 uur zullen zijn. Op dat moment hoor ik iemand luid schallend “Volluk!” roepen. Het is Neef en vrouw die nu al voor de nog gesloten deur van hun eigen huis staat. Een huis dat wij de afgelopen dagen als het onze beschouwden en waar wij ons niet als gasten maar als bewoners gedroegen. En Neef en vrouw lijken nu voor even de bezoekers in hun eigen huis te zijn. De verhoudingen moeten nu weer bijgesteld te worden. Ook Gijs de kat lijkt wat uit zijn doen. Twee baasjes en twee vrouwtjes, hij drentelt van de een naar de ander, zich afvragend door wie hij bij voorkeur zich laat aaien. Langzaam aan lijkt  alles weer in het gareel te vallen en zijn Neef en vrouw de bewoners en Gade en ik de gasten. Maar het gareel lijkt weer wat verstoord te worden als Gade de soep voor de lunch klaarmaakt en in plaats van gast weer even gastvrouw wordt. Zo thuis voelen wij ons hier. We blijven nog een nachtje. Dan gaan we weer naar huis. Neef en vrouw logeren vannacht in de tent die ze in de tuin hebben opgezet. Campinggast in hun eigen huis!