Uitje

Het zal er best heel mooi geweest zijn. De website zag er veelbelovend uit. Te veelbelovend want er waren heel wat plaatjes bij van een besneeuwd  Openluchtmuseum. En het was alles behalve sneeuw. Maar Gade en ik hebben het museum niet gezien. Of een heel klein beetje. We zijn er langs gereden. Het eerste parkeerterrein was vol, het tweede ook en we werden steeds verder van de ingang geleid door mannen en jongens in rode hesjes, die weliswaar vriendelijk glimlachten maar daarmee ook duidelijk maakten dat er voor ons geen plaats op het parkeerterrein was. Het kerstspel in een nieuw jasje.  Iedereen trok naar het museum. Een onafzienbare stoet met opa’s en oma’s, vaders en moeders en wandelwagentjes. Opeens waren we weer op een gewone doorgaande weg. Maar zelfs daar stonden jongens in rode hesjes en een bord met de tekst “Recreatief parkeren in de berm toegestaan”. En de stoet richting museum bleef aanhouden. Ik had het idee dat we al bijna in Apeldoorn waren.  Het zou kilometers teruglopen zijn om het museum te bereiken. Dat vonden we te gek. Zo’n eind lopen en dan nog slenteren door het museum en dan weer dat hele eind terug. Het krakkemikkige lijf laat dat niet meer toe. Zelfs het korte alternatieve boswandelingetje in de buurt van Nijmegen dat er voor in de plaats kwam, maakte duidelijk dat een geaccidenteerd terrein eigenlijk al gauw te veel is voor het wankele hart dat mij nog rest.
Het was nog steeds tweede kerstdag, ’s middags.  Museum ging niet door, wandelingetje gemaakt. Waar dan koffie gedronken? En als je vlak aan de Waal geboren bent dan is en blijft hoog water het bekijken waard. We dalen af en genieten  van het zicht op de rivier die zich nog net opgesloten weet tussen de dijken. Een watervlakte van hier tot aan de verre overkant.Ganzen op een kleine terp in de uiterwaarden, strijklicht zoals het alleen hier in de polder bestaat. Nee, geen foto maken, herinnering opslaan.
Als we halverwege de middag weer thuis zijn wachten onze boeken en we lezen. De poes ligt spinnend op zijn vaste plaats in de vensterbank.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *