Uitslapen

Ik heb vanochtend uitgeslapen. En het flauwe woordgrapje dat dat niet hoeft te betekenen dat ik ook uitgeslapen ben, was al bij mijzelf opgekomen. Hoeft dus niet meer gemaakt te worden. Het feit dat ik heb uitgeslapen is genoeg reden voor een beschouwing over het fenomeen uitslapen.
Ooit, toen ik nog een arbeidzaam leven leidde, was uitslapen iets voor de weekends. De werkdagen liep de wekker onverbiddelijk af. Niet al te vroeg. 7.30 uur was mijn reguliere opstaantijd. In de weekends mocht ik daar graag een paar uurtjes bij aan plakken. Ik hoefde daar niet veel anders voor te doen dan de wekker uit te zetten en mij zelf om te draaien.
Er is ook een tijd geweest dat Gade of ik beneden ontbijt maakte en met een dienblad met thee en brood de warme sponde weer opzocht. In die periode lieten wij ons weinig gelegen liggen aan de kruimels in het bed. Die negeerde ik en ik heb Gade er ook nooit over horen klagen.
Vandaag de dag is uitslapen wat gecompliceerder. Om mijn suikerspiegel nog enigszins op een aanvaardbaar peil te houden, is het nodig dat ik op een min of meer vast tijdstip de maaltijden tot mij neem en die laat begeleiden door een zelf te injecteren dosis insuline. Daar is goed mee te leven. Maar fnuikend voor een spontaan uitslaapochtendje. Vanochtend ben ik om half negen opgestaan en het ontbijt gemaakt en Gade en mijzelf verrast met ontbijt op bed, na de nodige medicatie te hebben ingenomen. De radio stond aan, Vroege vogels en OVT. Maar daar hebben we na het eten maar weinig van meegekregen. Uitslapen is uitslapen en dat hebben we gedaan, tot tegen de klok van elfen.
Ik had ooit een Engels sprekende gast te logeren. In mijn, naar ik dacht, redelijke Engels vroeg ik hem of hij wilde uitslapen. Ik formuleerde dat in het best denkbare steenkool Engels: “Do you want to sleep out?” Zijn antwoord op mijn vraag verbaasde mij: “Preferably not.” Maar dat begreep ik wel toen hij mij uitlegde dat ik hem gevraagd had of hij buiten wilde slapen. En dat sprak hem veel minder aan.
Ik heb voortreffelijk uitgeslapen, de kruimels ten spijt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *