Verdronken

Het is een vrijdag als alle andere. Het is weliswaar de 13e, maar hij is niet echt bijgelovig. Hij durft gewoon onder een ladder door te lopen en een zwarte kat is zijn lievelingsdier. Omdat het een gewone vrijdag is gaat hij vandaag ook weer naar het zwembad voor zijn half uurtje aquajoggen. Dat is de fraaie naam die gegeven wordt aan het proberen volgen van de oefeningen die een instructrice, veel leniger dan hij zelf ooit geweest is, aan de rand van het bad soepel voordoet. Met heel veel goede wil kun je in zijn  gebaren een vage afspiegeling zien van die welke de instructrice laat zien. Hij troost zich met de gedachte dat hij binnen de beperkte mogelijkheden zijn best doet. Dat stemt hem redelijk tevreden.
Hij hupt in het prettig warme water. Om hem een de veelal versleten lijven van zijn mede-joggers. Hij realiseert zich dat hij uitstekend past is deze groep. Spreid-sluit, een, twee, drie vier doet de badjuffrouw voor. De meute volgt gedwee, hij telt mee: een, twee, drie, vier. Soms, als zijn gedachte afdwalen en hij nergens meer naar kijkt, stelt hij zich voor hoe hij langzaam onderuit  glijdt  en hij onopgemerkt het water boven hem voelt sluiten, zijn longen lopen vol en hij zakt naar de bodem  en dat het dan stil, heel stil wordt. Geen  spreid-sluit meer, nog een keer een zwak een, twee…en voorbij.
Proestend komt hij weer boven water. In een hoek van het bad is er consternatie. Er is iemand niet goed geworden en onder water geraakt. Met veel moeite en gesjor en gehijs wordt ze uit het water getild. Lijkbleek. Alle aanwezige badjuffrouwen  buigen zich over haar een. Er wordt gebeld, gefluisterd. De drenkeling wordt overgebracht naar een rustiger gedeelte van het bad.
De joggingles gaat weer verder. Spreid-sluit, een, twee, drie, vier. Hij kan zijn gedachte er niet goed bij houden, raakt uit het ritme. Ziet hoe een ambulancebroeder zich over de drenkeling buigt. Die schudt zijn hoofd.
Het halfuur is voorbij. Als hij zich omgekleed heeft ziet hij de ambulance zonder sirenes of zwaailichten wegrijden.

Eén reactie op Verdronken

  1. Marianne Wijers van Loosbroek ben inmiddels een trouwe lezer geworde schreef:

    He bah omdat van dichtbij mee te maken

Laat een antwoord achter aan Marianne Wijers van Loosbroek ben inmiddels een trouwe lezer geworde Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *