Vergadering

Niets is zo ontspannend als deelnemen aan een vergadering die er niet toe doet. Maakt niet uit of er iets besloten wordt of niet en de notulen van de bijeenkomst kunnen eigenlijk al geschreven worden voordat de de opening heeft plaats gevonden. Deelnemer zijn bij zo’n vergadering is pure ontspanning, zeker als die cabareteske proporties aanneemt. Twee keer per jaar heb ik zo’n bijeenkomst. Dan komen de babsen bij elkaar om  te overleggen met het hoofd van de afdeling waar zij onder ressorteren. Babsen zijn de Buitengewoon Ambtenaren Burgerlijke Stand. In Nijmegen hebben we er twaalf die op toerbeurt paren in de echt verbinden of de partnerschapsregistratie enige allure geven. Ik ben er een van. En twee keer per jaar komen we dus bij elkaar. En echt, het gaat nergens over. Want echte problemen zijn er niet. De vergadering begint dit keer met de mededeling dat het aantal huwelijken terugloopt. Er wordt in Nijmegen en vergelijkbare steden minder getrouwd. Een landelijke trend. De roep om meer babsen die een tijdje geleden nog werd gehoord, is daarmee verstomd. Vervolgens maken wij ons een uur lang druk over heel veel futiliteiten. Ik kan daar mateloos van genieten en doe daar ongegeneerd aan mee. We palaveren met de inzet een betere zaak waardig over haperende geluidsinstallaties, niet functionerende webcams en het je houden aan roostertijden. En dat alles in een door mij bevorderde licht hilarische sfeer. Natuurlijk zijn we allemaal overtuigd van het belang van ons werk. Een goede huwelijkssluiting is ook een visitekaartje voor de stad. Dat moet er dus perfect uitzien. Hoogtepunt van de discussie is de vermeende verplichting van de aanwezigheid van een toilet bij huwelijken die niet op het stadhuis worden gesloten. Even lijken de gemoederen hoog op te lopen als er beweerd wordt dat dat zwart op wit in de voorwaarden staat. Er blijkt echter in het contract dat gesloten wordt niets van terug te vinden.
Na de vergadering drinken we iets in een belendend café ter gelegenheid van het afscheid van een van ons. Van enige vrijblijvende animositeit is dan niets meer te merken. Jammer. Gaf nog een beetje sjeu aan de bijeenkomst. Over zes maanden weer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *