Verhalen

Ieder mens heeft een verhaal. Soms wel een hele bundel.Eens in de 6 weken wordt me dat weer heel duidelijk. Ik mag ceremoniemeester zijn bij de gemeentelijke inburgeringsceremonie. De burgemeester of de wethouder van dienst overreikt bij zo’n gebeurtenis aan een groep van telkens weer rond de 40 nieuwe Nederlanders hun certificaat van Nederlanderschap. Een korte plechtigheid, die door de deelnemers zeer gewaardeerd wordt. Na de plechtigheid leidt ik de gasten dan rond door het stadhuis en vertel hen in een ½ uurtje over de Vrede van Nijmegen, het trouwen in Nijmegen, de burgemeesters en Marieken van Nieumeghen. Tot slot staat er nog een hapje en een drankje klaar. Dan begint voor mij het meest verrassende deel van de avond. Ik schuif dan aan  bij de mensen die net Nederlander zijn geworden en vraag naar hun geschiedenis, hun keuze voor Nederland en in dat halve uur hoor ik 3 of 4 spannende, ontroerende, verbazingwekkende verhalen. En soms is de tijd tekort en blijf ik met onbeantwoorde vragen zitten.
Gisteravond was het weer zo ver. En ik ontmoet de mooie mevrouw van Marokkaanse afkomst die al heel lang in Nederland woont en die ik vaak in een standje op de kunstmarkt zag en waarvan ik dacht dat zij al lang Nederlands was en in de straat achter mij blijkt te wonen.
Ik spreek met de Chinese elektrotechnische ingenieur die in Delft heeft gestudeerd en nu met zijn vrouw en vader in Nijmegen woont en werkt. Op zijn werk spreekt hij Engels en thuis Chinees. Zijn Nederlands is navenant.
Er zijn ook merkwaardige gevallen bij, zoals de jonge vrouw die Brits staatsburger was (en blijft) omdat haar vader Brit was. Zij is in Nijmegen geboren en spreekt slecht Engels. En wordt nu na 25 jaar Nederlandse, iets wat zij naar haar gevoel al 25 jaar is.
Of die wetenschapster aan het Max Planckinstituut die promotieonderzoek doet naar de Afrikaans kliktalen. Ze werd geboren in Hardenberg, maar was ook door afstamming Duits en wordt nu Nederlandse. Stuk voor stuk mensen met verhalen. Verhalen van ver en dichtbij. De tijd was tekort om te spreken met die oudere mijnheer, die ondersteund door zijn vriend, na al jaren hier gewoond te hebben Nederlander werd. Volgens mij niet alleen een verhaal, maar zelfs een roman of op zijn minst een novelle. Maar die zal ik nu zelf moeten verzinnen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *