Verkeersinfarct

Ik word wakker met het gekir van Lara Renssen van het Radio1-journaal. We lijken op weg naar een nieuw record te zijn. Opgeteld de langste files ooit in de ochtend. Het oude record staat op 987 kilometer of daaromtrent. Uit 1999. En nu staat de teller stil op 1.007 kilometer. Later hoor ik dat je 1999 helemaal niet met nu mag vergelijken. In die tijd werden er nog andere meetmethodes gehanteerd en kon men lang niet alle files mee tellen. Misschien was er toen wel 1.100 kilometer file, al zegt de deskundige daar geen enkel bewijs voor te hebben. Maar het zou zo maar kunnen. Radio 1 op zijn best!
Ik zelf heb geen last van het verkeersinfarct. Zo wordt die algehele verstopping van het wegennet genoemd. Sommige files zijn langer dan de afstand tussen twee steden. Hoe dat kan weet ik ook niet. Meetmethode?
Ik zelf heb wel last van de gevolgen van een infarct ooit. Ook fiks verstopt, maar toch ook weer voor een gedeelte op gang gekomen. Probleem bij een verkeersinfarct is dat de toegankelijkheid verstopt is. Als alle auto’s stilstaan kan ook de strooiwagen of sneeuwschuiver er niet door. Er kan niet gestrooid worden en het al eerder gestrooide zout kan er door de stilstaande auto’s niet worden ingereden. En zo ontstaat een fikse status quo. Nederland is dan 1.007 strekkende kilometer parkeerplaats rijker.
Ik heb vanochtend al mijn stoepje geveegd. Was goed toegankelijk en de vers gevallen sneeuw liet zich gemakkelijk verwijderen. Voor de zekerheid ook nog wat strooizout over het geveegde pad verspreid, een paar keer heen en weer gelopen, zodat het goed ingelopen wordt. Ik kijk tevreden terug op een redelijk schoon stoepje.
Zou er zo iets nou ook niet mogelijk zijn bij mijn eigen infarct? Je strooit er een of ander poeder in, op of over, zoals we vroeger heel wreed over slakken  zout strooide, en hup de verstopping lost op en alles stroomt weer door als nooit te voren.
Ik hoor dat de files inmiddels al weer minder dan 100 kilometer bedragen. Sommige dingen lossen gewoon van zelf op, zoals de sneeuw op mijn gestrooide stoepje. Nu nog iets voor mijn hart uitvinden.