Vriendschap

Ik heb 280 vrienden. Althans volgens Facebook. Maar facebookvrienden vallen maar in enkele gevallen samen met je echte niet-virtuele vrienden. En hoeveel echte vrienden kan een mens aan? En wat is een vriend? Hoe omschrijf je de grenzen tussen kennis en vriend, tussen bekende en passant? Wanneer vindt een bevordering van de ene naar de andere categorie plaats, wanneer een degradatie? Ik loop van tijd tot tijd mijn Facebookvriendenlijst door. Ik denk dan dat hij aan een sanering toe is. Maar slechts in een hoogst enkel geval besluit ik tot het ontvrienden van iemand met wie ik het contact ben verloren. Want soms komt er nog een lezenswaardig berichtje van hem of haar binnen en ach een Facebookvriend eet geen brood.
Onlangs heb ik weer iemand gevraagd of zij mijn Facebookvriend wil worden. Zij heeft mijn verzoek geaccepteerd. De dag daarop ontmoet ik haar in de stad en we begroeten elkaar uitbundig: “Facebookvriend!” En zij antwoordt adequaat: “Facebookvriend!” Er ontspint zich een gesprek over dat rare Facebookvriendschapfenomeen. Zij vertelt dat ze af en toe een vriendschapsverzoek krijgt van mensen die ze niet of nauwelijks kent en dat ze niet van plan is dat verzoek te accepteren. Maar dat je je dan toch bijna schuldig voelt als je deze bede onbeantwoord laat. Facebook lijkt zo zijn eigen etiquette te ontwikkelen. Of liever gezegd het ontbreken ervan. Ongevraagd word je benaderd om vriend te worden. Wat dat verder ook voorstelt, maar als ik weiger en het verzoek negeer voel ik me toch wat ongemakkelijk. Het is het zelfde gevoel alsof je een Jehova’s getuige de deur wijst (al ga ik daar meestal wel een praatje mee aan) of weiger een euro in een collectebus aan de deur te stoppen (wat ik zelden doe).
Misschien ligt het allemaal veel eenvoudiger en heeft Facebookvriendschap niets met vriendschap te maken. Gewoon het verkeerde woord. Is het slechts nieuwsgierigheid naar wat mensen beweegt en bezighoudt. Virtueel voyeurisme. Misschien gelden voor die vriendschap de woorden van Het Goede Doel dat vriendschap een illusie is en Facebook een pakketje schroot. Maar het chroom geeft het zo’n schitterende glans.